Η ψυχολόγος φίλη μου, η Αμερικάνα Ελισάβετ, με διαβεβαίωσε πρόσφατα πως η βασική αρχή για μια αληθινή επιστήμη της Ψυχολογίας, που όμως δεν την ενστερνίζονται πολλοί, είναι πως η μελέτη πρέπει ν’ αρχίζει με τον ίδιο τον εαυτό μας, τον ψυχισμό μας (συνήθειες, διαθέσεις, ιδεολογήματα και παρόμοια).
1. Δεν υπάρχει ανελκυστήρας στην επιτυχία: ανεβαίνεις την κλίμακα, ένα σκαλί κάθε φορά.
2. Δεν υπάρχει κάτι ακατόρθωτο, ανέφικτο, για όποιον το επιθυμεί αρκετά, δηλαδή να γνωρίσει και να είναι ο Εαυτός του.
3. Αρχίζεις με την αναγνώριση πως δεν γνωρίζεις τι είσαι, ποιος ακριβώς είναι ο Εαυτός, ποια η Φύση σου.
4. Χρειάζεσαι δάσκαλο, καθοδηγητή, κάποιον που σαφώς γνωρίζει περισσότερα για τη μελέτη αυτή έχοντας προχωρήσει εμπειρικά (και θεωρητικά).
5. Ο δάσκαλος σου ανοίγει την πόρτα θεωρητικά μα εσύ θα εισέλθεις και θα προχωρήσεις πρακτικά.
6. Αν στη συνέχεια κυνηγήσεις δυο λαγούς (ακολουθήσεις δυο διδασκαλίες) συγχρόνως, θα χάσεις και τους δύο.
7. Τα μαθήματα πρέπει να επαναλαμβάνονται και θα επαναλαμβάνονται, διότι το νόημα δεν γίνεται αντιληπτό στην πράξη κι εμπειρία με την πρώτη.
8. Μην τρομάζεις αν πηγαίνεις αργά ή νομίζεις πως χειροτερεύεις!
9. Στον Εαυτό σου δεν μπορείς να είσαι αυτό που βλέπεις ή νιώθεις ή νομίζεις πως είσαι!
10. Δύσκολα αποσπάσαι από το παρελθόν και τις συνήθειες.
