Καθώς περνούν τα χρόνια και βυθιζόμαστε βαθύτερα στη Σιδερένια Εποχή του Ησιόδου, ή το Kaliyuga της Βεδικής Παράδοσης, η νοοτροπία και συνεπώς η συμπεριφορά των ανθρώπων διέπεται όλο και περισσότερο από την τριάδα άγνοια-αλαζονεία–απληστία. Βλέπουμε και τις τρεις διαθέσεις να υποκινούν τους Ρώσους στη βάρβαρη επιδρομή τους στη Ουκρανία και την καταστροφή πόλεων και αμάχων με την παραδοσιακή ρωσορθόδοξη αναισθησία.
Η άγνοια των κυβερνώντων είναι ανατριχιαστική. Αγνοούν θεληματικά και κυνικά όχι μόνο 1200 έτη γνωστής Ευρωπαϊκής Ιστορίας μα και τις ρίζες της δικής τους καταγωγής κι εξέλιξης κι επιμένουν στο ψέμα, που εδραίωσε ο Ιβάν Ιλίιν, ένας Ρωσογερμανός εξόριστος από τη Σοβιετία του Λένιν που έζησε κι έγραψε στη Γερμανία και στην Ελβετία, ότι δηλαδή η Ουκρανία είναι αναπόσπαστο κομμάτι της Ρωσίας. Ο Πούτιν και οι συνεργάτες του τώρα διαλαλούν πως η Ουκρανία δεν υπάρχει ως χώρα ή εθνότητα και οι Ουκρανοί, ως Ρώσοι σύμφωνα με αυτή τη θεοπάλαβη θεωρία, οφείλουν να προσχωρήσουν ως δεύτερης τάξης πολίτες στη Ρωσία – όπως ήταν δεύτερης τάξης πολίτες στη Σοβιετία του Στάλιν.
Η άγνοια λοιπόν είναι ένα ισχυρότατο κίνητρο. Οπότε με την αλαζονεία που χαρακτηρίζει κάθε φασίστα ηγέτη σε μια κλειστή καταπιεστική δικτατορία, ο Πούτιν έστειλε τις Ένοπλες Δυνάμεις της αχανούς και χειμάζουσας χώρας του να πείσουν με ακαταμάχητο, όπως του φάνηκε, τρόπο της βίας τους Ουκρανούς να γίνουν Ρώσοι. Εδώ λειτουργούσε η αλαζονεία που στηρίχτηκε στην υπεροπλία και αρχαία μογγολική αγριότητα. Μόνο που, όπως δείχνει το σκίτσο της γελοιογραφίας η Ρωσική αρκούδα δεν τα κατάφερε όπως περίμενε: μάτωσε και οπισθοχώρησε!
Και η απληστία; Υπάρχει και απληστία, βέβαια.
Εδώ όμως η απληστία δεν είναι μόνο για επέκταση και απόκτηση νέων εδαφών και υπηκόων, όπως με τις παλαιότερες αυτοκρατορίες, ή για να έχει ένα μαξιλάρι ασφαλείας έναντι εχθρικής περικύκλωσης, ίσως, όπως ισχυριζόταν.
Στον 2o ΠΠ οι Ναζί ήθελαν ζωτικό χώρο στις απέραντες εκτάσεις ανατολικά τους, μα και τα πετρέλαια στον Καύκασο (νότια Σοβιετία) και τις γόνιμες πεδιάδες της Ουκρανίας ως νέο και πλουσιοπάροχο σιτοβολώνα για το 3ο Ράιχ! Πριν από αυτούς ο Λένιν είχε την ίδια ιδέα κι έτσι ο Κόκκινος Στρατός του κατέλαβε την Ουκρανία.
Τώρα, στις μέρες μας, ο Rupest Russel μας πληροφορεί στο βιβλίο του Price Wars (2022 Doubleday Anchor, σελ. 465, κεφ. για Ουκρανία) πως και στην Ουκρανική ΑΟΖ της Μαύρης Θάλασσας μα και στην ανατολική περιοχή Donbas (οι νέες ανεξάρτητες δήθεν Δημοκρατίες Donetsk & Lugansk, υπό τους Ρώσους) είχαν εντοπιστεί τεράστια κοιτάσματα αερίου και πετρελαίου με 2,3 τρισεκατομμύρια κυβικά μέτρα. Οι Ρώσοι ξεκίνησαν διαπραγματεύσεις και είχαν τον ρωσόφιλο Yanukovych ως πρόεδρο Ουκρανίας να τείνει προς το μέρος τους το 2013.
Μα οι Ουκρανοί είχαν την ίδια εποχή, το 2013, προχωρήσει σε συνεννοήσεις και με την Ολλανδική Βασιλική Shell. Αν πετύχαινε η συμφωνία, στη δεκαετία 2020 η Ουκρανία θα μπορούσε να παράγει αρκετά καύσιμα έτσι που η Ευρώπη να απεξαρτηθεί από την Ρωσία πλήρως. Τον Φεβρουάριο 2014 καθαίρεσαν τον Γιανουκόβιτς!
Ίσως για αυτό ο Πούτιν να έστειλε τα στρατεύματα του 24 Φεβ. 2014 και προσάρτησε την Κριμαία και μετά τη νοτιοανατολική Ουκρανία, όταν ο νέος πρόεδρος Poroschenko δεν έδειχνε και τόσο ρωσόφιλος; Ίσως γι’ αυτό είχαμε τη νέα εισβολή 24/2/2022 και οι Ρώσοι θέλουν τώρα (Απρ. 2022) να καταλάβουν έναν φαρδύ ανατολικό διάδρομο ως τη θάλασσα;
Το Καζακστάν, νοτιοανατολικά της Ρωσίας, είναι σαν τη Λευκορωσία, σύμμαχος της Ρωσίας και μέλος της Ευρασιατικής Ένωσης (με 2 ακόμα μικρά κράτη). Πολλοί εκεί ανησυχούν για το νέο «σιδηρούν παραπέτασμα» που έχει σηκώσει ο Πούτιν. Ξέρετε, η χώρα έχει μεγάλα κοιτάσματα ουρανίου!
