1. “ Όταν πια οι οπλισμένοι εχθροί μας έχουν συντριφτεί υπάρχουν ακόμα οι άοπλοι εχθροί μας που θα πολεμήσουν μέχρι θανάτου. Δεν πρέπει ποτέ να υποτιμήσουμε τη δύναμή τους. Αν δεν σκεφτόμαστε το πρόβλημα με τέτοιους όρους ακριβώς, θα διαπράξουμε το πιο σοβαρό λάθος”. Με αυτά τα λόγια καθόρισε την επαναστατική στρατηγική του ο Mao Zedong στην Κεντρική Επιτροπή στο 7ο Συνέδριο του ΚΚ Κίνας (Μάρ. 1949).
Η αντιμετώπιση των “άοπλων εχθρών” άρχισε πολύ νωρίτερα στην τετραετία 1927-30 και προηγήθηκε των εκκαθαρίσεων του Στάλιν στις αρχές της δεκαετία 1930 (αλλά ήρθε μετά τον Κόκκινο Τρόμο του πρώτου διδάξαντος Λένιν). Μερικοί υπολογίζουν πως εξοντώθηκαν σχεδόν 186.000 αγρότες στο Jiangxi που δεν ήθελαν τις ακραίες αγροτικές μεταρρυθμίσεις των κομμουνιστών, ούτε τη βαριά φορολογία ούτε και τη βίαιη επιστράτευση των παιδιών τους.
Όμοιες εξοντωτικές μεθόδους εφάρμοσε και ο Στάλιν λίγο αργότερα για τη ραγδαία κολεκτιβοποίηση κυρίως στην Ουκρανία.
2. Ο Μάο γεννήθηκε σε μια εύπορη οικογένεια αγροτών 16/12/1893 στην Επαρχία Hunan. Παρακολούθησε το τοπικό δημοτικό μα αργότερα ο πατέρας του τον ήθελε να βοηθά στα χωράφια τους και σταμάτησε η παιδεία του.
Στα 14 παντρεύτηκε ένα κορίτσι από το γένος Luo κι έζησαν μαζί μερικά χρόνια, μα εκείνη πέθανε νέα στα 21.
Το 1911 ο Μάο υπηρέτησε στον επαναστατικό στρατό ενάντια στις αυτοκρατορικές δυνάμεις στην περιοχή Changsha μα χωρίς να λάβει μέρος σε μάχη.
To 1912 ξαναπήγε σχολείο για να εκπαιδευθεί ως δάσκαλος, αποφοίτησε το 1918 και το επόμενο έτος πήγε στην Beijing (=Πεκίνο). Εκεί παντρεύτηκε τη δεύτερη γυναίκα του Yang Kaihui με την οποία έκανε τρεις γιούς.
Στο μεταξύ είχε μυηθεί στον μαρξισμό από τον βιβλιοθηκάριο του Πανεπιστημίου Li Dazhao, του οποίου ήταν βοηθός (1919).
Το ΚΚ Κίνας ιδρύθηκε Ιούλιο 1921 στη Shanghai από τους Chen Duxiu και Li Dazhao και αντιπροσώπους από διάφορες μαρξιστικές οργανώσεις σε άλλες Επαρχίες. Ένας από αυτούς ήταν και ο Μάο. Το 1925 ο Μάο άρχισε να βλέπει τους αγρότες ως πρώτη επαναστατική δύναμη και τσακώθηκε με τον Chen (=Γενικός Γραμματέας του ΚΚΚ ως το 1927) που ήταν ορθόδοξος μαρξιστής και ήθελε να βασιστούν σε οργανωμένους προλετάριους.
3. Τον Μάιο 1925 ο ηγέτης Sun Yat-sen πέθανε και τον διαδέχθηκε ο Chiang Kai-Shek, δεξιός εθνικιστής, που άρχισε να περιθωριοποιεί τους κομμουνιστές παρότι συνέχισαν οι παρατάξεις να συνεργάζονται. Ο Μάο στήριξε τον Τσανγκ στην εκστρατεία του κατά των πολεμάρχων στον Βορρά,1926.
Μετά την επιτυχία του στον Βορρά ο Τσανγκ στράφηκε φανερά πια εναντίον των κομμουνιστών κι εξαπέλυσε τον Λευκό Τρόμο στην επίθεσή τους στη Σαγκάη: σφάγιασε περίπου 5.000, μετά το σύνολο ξεπέρασε τις 20.000 κομμουνιστές. Και τον Ιούλιο η σοσιαλιστική κυβέρνηση (Wahan) έδιωξε τους συνεργάτες της κομμουνιστές.
Ο Μάο έγινε Διοικητής του Κόκκινου Στρατού Κίνας (εργατών και αγροτών) το 1927, Αύγουστο, και προέλασε κατά της Changshai όπου οι αγρότες είχαν εξεγερθεί στο “φθινοπωρινό θέρος”. Τον Σεπτέμβριο ηττήθηκε όμως και με 1.000 μαχητές κατέφυγε στα βουνά Jinggang στην περιοχή Jiangxi.
Εκεί ο Μάο ένωσε 5 χωριά και ίδρυσε μια βάση (Jinggangshan) ως ανεξάρτητο κομμουνιστικό κρατίδιο αναδιανέμοντας τη γη κι εκτελώντας όσους μεγαλοτσιφλικάδες αντιστέκονταν.
4. Ο Μάο επέκτεινε τη “Δημοκρατία” του σε 10 ευρύτερες περιοχές το 1931, αφού απέκρουσε 5 επιθέσεις των κυβερνητικών στρατευμάτων του Τσανγκ. Στο μεταξύ είχε παντρευτεί την He Zizhen (1930).
Αυτή την περίοδο αναπτύχθηκε ο Κόκκινος Τρόμος όπου οι κομμουνιστές βασάνισαν και σκότωσαν χιλιάδες ντόπιους. Έγιναν επίσης εκκαθαρίσεις στον Κόκκινο Στρατό και 2.000 εξοντώθηκαν.
Ο Μάο κατηγορήθηκε από την ηγεσία του ΚΚΚ για τον ανταρτοπόλεμό του και απαλλάχθηκε από τα κομματικά του πόστα.
Στο μεταξύ ο στρατός του αυξήθηκε γύρω στις 100.000. Ο Τσανγκ έκανε το 1934 μια κυκλωτική κίνηση. Ο Μάο αποφάσισε τότε αντί να πολεμήσει τις υπέρτερες κυβερνητικές δυνάμεις να ξεκινήσει τη Μεγάλη Πορεία βορειοδυτικά, 8.000 χλμ (Οκτώβριος 1934) που διήρκεσε ένα έτος και του κόστισε 70.000 μαχητές.
Όταν έφθασε στην Επαρχία Yenan (Οκτ 1935), μετά από σύσκεψη του Πολιτμπιρό του ΚΚ, η ορθότητα του Μάο αποκαταστάθηκε. Ο Μάο προχώρησε τότε να συνεργαστεί ξανά με την Kuomintang εναντίον των Γιαπωνέζων εισβολέων (1937) και αναδείχθηκε ως ηγέτης του ΚΚ. Την ίδια χρονιά δημοσίευσε τα επαναστατικά του έργα “Περί Αντιφάσεων” και “Περί Πρακτικής”.
5. Ο αιματηρός πόλεμος με τους Ιάπωνες έληξε μόνο το 1945 όταν οι Αμερικανοί νίκησαν την Ιαπωνία ολοκληρωτικά.
Το ίδιο έτος 1937, η He Zizhen ανακαλύπτει πως ο Μάο έχει εξωσυζυγικές σχέσεις και οι δυο τους χωρίζουν. Ο Μάο παντρεύεται για τέταρτη φορά την ηθοποιό Jiang Qing (=Lishumeng) που έγινε γνωστή ως “Μαντάμ Μάο” και αργότερα ως επικεφαλής της “Συμμορίας των Τεσσάρων”.
Το 1941 οι κομμουνιστές εξαγγέλλουν “αυστηρά μέτρα” κατά μη συνεργάσιμων αγροτών και το1942 αρχίζει η καμπάνια “Διόρθωση Συμπεριφοράς” (Zheng Geng) για να γίνουν κι άλλες εκκαθαρίσεις πρωτοκλασάτων κομματικών στελεχών. Και το 1943 ο Μάο γίνεται Πρόεδρος του ΚΚΚ.
Μετά την πλήρη αποχώρηση των Ιαπώνων, άρχισε ο Εμφύλιος μεταξύ των κομμουνιστών του Μάο και των εθνικιστών του Τσιανγκ Κάι Σεκ.
Το 1949 ο Τσιανγκ αποχωρεί στο νησί Ταϊβάν (=Φορμόζα) και ο Μάο ιδρύει τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας με τον εαυτό του Πρόεδρο!
6. Την περίοδο 1949-53 πάνω από 1 εκατομμύριο εκτελέστηκαν σε νέες εκκαθαρίσεις δύστροπων αγροτών και αντιφρονούντων ακόμα και στελεχών που εξέφρασαν κριτική.
Τον Ιούνιο 1950 οι Κινέζοι κατέλαβαν το Θιβέτ. Τον Οκτώβριο ενεπλάκησαν στον πόλεμο της Κορέας που τερματίστηκε 23/7/1953 – όπου σκοτώθηκε ο γιος του Μάο Anying. Το 1952 όλα τα κόμματα εκτός του ΚΚ τέθηκαν εκτός νόμου.
Το 1956-57 άνθησε η καμπάνια των 100 Λουλουδιών (με αποκάλυψη αντιφρονούντων).
Το 1958 έγινε το “Μεγάλο Άλμα Μπροστά” (2ο 5ετές Σχέδιο) με τον πυρετό παραγωγής χάλυβα και νέες κολεκτιβοποιήσεις που επέφεραν καταστροφή και 30 με 40 εκμ θανάτους!
Το 1959 ο Μάο χώρισε από την ΕΣΣΔ και η Beijing άρχισε να ανταγωνίζεται τη Μόσχα ως Κέντρο γνήσιου Κομμουνισμού.
O Lin Saoqi (ως νέος Πρόεδρος) αποκήρυξε το 1962 το Μεγάλο Άλμα και το ίδιο έτος ξέσπασε ο πόλεμος με την Ινδία. (Αργότερα φυλακίστηκε και πέθανε το 1969 στη φυλακή).
Το 1966 ξεκίνησε η Πολιτιστική Επανάσταση που βύθισε τη χώρα σε χάος και κράτησε μέχρι το θάνατο του Μάο 9/9/1976.
