1. Οι κομμουνιστές είναι εκ φύσεως κι εκπαιδεύσεως αιμοβόροι – ειδικά οι εθνοσωτήρες. Κοινωνικές αλλαγές και ανατροπές μπορούν να γίνουν κι έχουν γίνει δίχως σφαγές – όπως στη Βρετανία από το 1700 ως σήμερα, στην Ελβετία και στην Ολλανδία από το 1800 και δώθε.
Έτσι και ο Πολ Ποτ και το συνάφι του στην Καμπότζη. Τον Ιούλιο 1978, τρία έτη μετά την εθνοσωτήρια επανάστασή, το κομματικό έντυπο «Επαναστατικά Λάβαρα» (Tung Padevat), διακήρυττε: «Υπάρχουν εχθροί παντού στις τάξεις μας – στο κέντρο, στα αρχηγεία, στις ζώνες κι έξω στα χωριά.»
Ως τότε 5 από τους 13 ανώτατους αξιωματούχους του Οκτωβρίου 1975 (επίσημη αρχή της επανάστασης, που όμως είχε ξεκινήσει νωρίτερα) εκτελέστηκαν και μαζί τους οι περισσότεροι περιφερειακοί γραμματείς του κόμματος. Δύο από τους επτά καινούργιους ηγέτες του 1978 εκτελέστηκαν πριν το τέλος του έτους.
2. Αρκούσε να καταγγελθεί κάποιος τρεις φορές ως πράκτορας της CIA και αμέσως συλλαμβανόταν. Οι ανακριτές, όπως στη Σοβιετία, εξεβίαζαν με κάθε μέσο από τους κρατούμενους ομολογίες και πληροφορίες για δίκτυα συνωμοτών και κατασκόπων.
Το μίσος κατά των Βιετναμέζων ήταν τέτοιο που πολλοί κατηγορήθηκαν ως πράκτορες της CIA του Ανόι!
Σε μια περιοχή μόνον εξολοθρεύθηκαν περίπου 40.000 από τους 70.000 κατοίκους ως «προδότες συνεργάτες της CIA» (σ418: B. Kierman 1996, The Pol Pot Regime… 1975-1979, New Haven, Yale Univ. Press).
Μετά από μια εξέγερση στην ανατολική περιοχή μέρους του Επαναστατικού Στρατού υπό τον Sao Phim (μετά διέφυγαν στο Βιετνάμ), όταν η περιοχή ανακατελήφθη, οι κάτοικοι όλοι εκτελέστηκαν ως «Βιετναμέζοι ενσαρκωμένοι σε Χμερ»!
Από τον Μάιο ως τον Δεκέμβριο 1978 από έναν πληθυσμό 1,7 εκατομμύριο υπολογίστηκε πως σφαγιάστηκαν 100.000 με 250.000 – ο ακριβής αριθμός παραμένει ανεξακρίβωτος. (Μόνο σε ένα χωριό και οι 700 κάτοικοι θανατώθηκαν.) Όσοι επέζησαν μεταφέρθηκαν σε άλλες ζώνες όπου εκτελέστηκαν.
Σε μια κοοπερατίβα κολχόζα στον Βορρά όπου μεταφέρθηκαν 3.000 από την ανατολική περιοχή, μόνο 100 γλύτωσαν. (σ 296-7: D. P. Chandler 1991 The Tragedy of Cambodian History… since 1945, N. Haven, Yale.)
3. Αρκετά στοιχεία δόθηκαν για εκτελέσεις. Αρκεί μόνο να προσθέσω πως στα τέλη του απάνθρωπου καθεστώτος όλοι ανεξαίρετα, νέοι, γέροι, γυναίκες και νήπια εκτελούνταν αδιακρίτως σε λουτρά αίματος. Εξ ου και η φράση «Killing fields».
Το ΚΚΚ (=οι φονιάδες του Πολ Ποτ) έκαναν ό,τι μπορούσαν να διχάσουν τον λαό και να τον χωρίσουν σε prasheashon shah «οι Χωρικοί» (ή «αυτοί του ’70») που βρίσκονταν εξ αρχής υπό τους Χμερ Ρουζ και σε prasheashon thmei «οι Νέοι Άνθρωποι» (ή «αυτοί του ’75»). Υποδαύλισαν φλογερό μίσος στους πρώτους κατά των δευτέρων και μόνο οι πρώτοι, οι αγρότες – προλετάριοι, είχαν δικαιώματα. Με τις τεράστιες μετατοπίσεις των αστών οι δυο κατηγορίες ζούσαν σε χωριά και νέες κοινότητες της υπαίθρου, μα έμεναν σε αυστηρά διαχωρισμένες περιοχές και δεν επιτρεπόταν ούτε καν να μιλάνε μεταξύ τους. Πλήρες απαρτχάιντ!
Αλλά και αυτές χωρίστηκαν. Οι πρώτοι έγιναν 4 κατηγορίες – φτωχοί χωρικοί, γαιοκτήμονες και πλούσιοι χωρικοί και πρώην έμποροι. Οι δεύτεροι διαχωρίστηκαν σε 2 – αμόρφωτους, ανειδίκευτους προλετάριους και σε διανοούμενους και πρώην δημόσιους υπαλλήλους. Οι δυο τελευταίες υποκατηγορίες εξαφανίστηκαν μαζί και οι γυναίκες και τα παιδιά πριν το 1979 καθώς λίγα λίγα τα άτομα εκτελούνταν.
4. Αλλά η αγροτοποίηση του σύνολου πληθυσμού δεν ήταν αρκετή για τους φανατικούς ψυχοπαθείς Χμερ. Τον Σεπτέμβριο 1975 εκατοντάδες χιλιάδες Νέοι Άνθρωποι μεταφέρθηκαν, χωρίς τώρα να ερωτηθούν, από τις ανατολικές και νότιες περιοχές για τις βορειοδυτικές.
Συχνά σχηματίζονταν τάγματα εργασίας και οι νεότεροι και ικανοί μετακινούνταν σε μακρινές περιοχές για εργασία, για διαστήματα μηνών.
Τέσσερις ήταν οι σκοποί των κομματικών:
1) Να αποκλείσουν οποιαδήποτε απειλή για το καθεστώς αποσυνδέοντας πλήρως τους χωρικούς από τους Νέους Ανθρώπους.
2) Οι Νέοι Άνθρωποι θα γίνονταν προλετάριοι εντελώς δίχως ιδιοκτησία!
3) Θα υπήρχε πλήρης έλεγχος πληθυσμιακών κινήσεων μέσω μεγάλων αγροτικών προγραμμάτων, κυρίως εκκαθάρισης περιοχών ζούγκλας και καλλιέργειας τους καθώς και δύσκολων εδαφών σε βουνοπλαγιές.
4) Ριζική εκκαθάριση «άχρηστων στομάτων», δηλ. όσο το δυνατόν περισσότερων ατόμων που διαφωνούσαν και αποτελούσαν πιθανή πηγή ταραχών.
5. Ο στόχος γενικά ήταν η απάλειψη της παράδοσης, της κουλτούρας, της μνήμης του πολιτισμού που ήταν και μακραίωνος και σημαντικός.
Φορέας ήταν η Μεσαία Τάξη των φιλοσόφων, καθηγητών, ιερέων, επιστημόνων και γενικά των διανοούμενων που συντηρούσαν την πολιτισμική παράδοση. Αυτή η τάξη εξολοθρεύθηκε ολοσχερώς, εκτός από όσους κατάφεραν αν διαφύγουν στις όμορες χώρες, κυρίως στο Βιετνάμ και στην Ταϊλάνδη.
Οι μετατοπίσεις και μετεγκαταστάσεις συνεχίστηκαν σε τακτά διαστήματα και κάθε ταξίδι κρατούσε ως και μια βδομάδα – με κάρα ή με τα πόδια. Πολλοί πέθαιναν καθώς ήταν εξαντλημένοι από σκληρή δουλειά και ανεπαρκή σίτιση. Επίσης δεν υπήρχε ιατρική περίθαλψη.
Σε κάποια φάση σχετικά νωρίς ρωτούσαν τους Νέους Ανθρώπους πού θα ήθελαν να μετατεθούν. Πολλοί διάλεγαν κάποιο γνωστό τους χωρίο ή κάποια περιοχή όπου η διαβίωση ήταν ευκολότερη. Μα δεν έφταναν ποτέ εκεί. Ήταν μια προσφορά παγίδα για να αποκαλυφθούν οι πιο αδύναμοι και αντίθετοι με την σκληραγώγηση στο καθεστώς κι έτσι να εξοντωθούν πιο γρήγορα.
Οι διπλωμάτες όλοι ανακλήθηκαν από το εξωτερικό ως τον Δεκέμβριο 1975. Εκτός από δυο, οι άλλοι όλοι βασανίστηκαν κι εκτελέστηκαν. Και το 1976 άρχισαν οι εκκαθαρίσεις μέσα στην κομματική ιεραρχία με έναν από τους ισχυρότερους ηγέτες, τον διανοητή Keo Meas. Έτσι το κόμμα άρχισε να καταστρέφεται από το εσωτερικό του.
Όποιος είχε κάποια σχέση με το Βιετνάμ ή άλλη χώρα στο παρελθόν συλλαμβανόταν κι εκτελείτο. Όποιος εξεδήλωνε οποιαδήποτε πρωτοβουλία έξω από την καθορισμένη κομματική γραμμή του Πολ Ποτ συλλαμβανόταν κι εκτελείτο. Πουθενά αλλού η αριστεία δεν κυνηγήθηκε και δεν υπέφερε τόσο ωμά όσο στο καθεστώς του Πολ Ποτ!
