1. Κι όμως η διακυβέρνηση της Πολιτείας θα μπορούσε να είναι τόσο απλή και φυσική όσο η αναπνοή μας. Φτάνει να έστρεφαν την προσοχή και φροντίδα τους οι κυβερνώντες στις ανάγκες των πολιτών αντί των “ημετέρων” – ακόμα και στις σημερινές συνθήκες πίεσης, αβεβαιότητας και ανταγωνιστικότητας.
Πολύ φοβάμαι πως η φατρία των φανφαρόνων πολιτικάντηδων δεν έμαθε τίποτα και δεν ξέχασε τίποτα από τις συνήθειες του πελατειακού κρατισμού. Ο κ. Πάγκαλος ομολόγησε πως “Μαζί τα φάγαμε” μα ούτε τότε ούτε τώρα στα εμβριθή γενικόλογα άρθρα του εξηγεί πώς τα φάγαμε μαζί και ποιος ήταν ο μηχανισμός μέσω του οποίου γινόταν το φάγωμα.
Πολύ φοβάμαι πως η φρέσκια φάρα θα συνεχίσει με τις ίδιες συνήθειες. Όλοι οι κομματάρχες γαυγίζουν το πόσο γρήγορα πρέπει να έχουμε πλεονάσματα, όχι για να πορευτεί ορθά η Πολιτεία, μα για να βγούμε στις “αγορές”, δηλαδή να δανειζόμαστε ξανά για νέα χρεοκοπία!
Και θυμάμαι τα λόγια του ηλικιωμένου που νουθετούσε τον φίλο του λέγοντας “Η κυβέρνηση να νοικοκυρευτεί. Εσύ δε χαλάς στο σπίτι σου περισσότερα απ’ όσα βγάζεις. Πρέπει να νοικοκυρευτούμε”.
2. Και όμως οι πολιτικάντηδες όλου του τόξου δεν φαίνονται ικανοί να αφήσουν τις ιδεοληψίες τους και να υιοθετήσουν την απλή λογική του κοινού νοικοκύρη.
Η Ν.Δ. κάποτε πρόβαλλε τον εαυτό της ως το κόμμα των νοικοκυραίων. Αλλά μόνο για να έχει την ψήφο τους, όχι και τη λογική τους. Όταν φίλη γνώρισε σε κάποια ιδιωτική γιορτή τον κ. Βορίδη (της ΝΔ) και του πρότεινε περικοπές γενικών δαπανών, υπουργείων σε 6-8 απαραίτητα και βουλευτών σε 100-150, ο “φιλελεύθερος” πολιτικάντης εξανέστη: “Δεν γίνεται αυτό. Οι βουλευτές και τα υπουργεία και οι δαπάνες χρειάζονται!”
Είναι παράξενο που οι «φιλελεύθεροι» αυτοί νομίζουν πως τα μπαλωματικά διορθώματα στην βαριά κουρελού της φορολογίας τους είναι “μεταρρυθμίσεις”. Έτσι ο κ. Χατζηδάκης (της ΝΔ) υπερηφανεύεται που μείωσε το 2014 κάπως τον φόρο στο γάλα κι επιμήκυνε τη διάθεση του από 5 σε 7 μέρες (Καθημερινή 17/11/16). Αναμφίβολα είναι μια ρύθμιση, μα μόνο ως ψευτομαστόρεμα. Χρειάζονται χιλιάδες τέτοια μαστορέματα για να γίνει αισθητή κάποια βελτίωση.
3. Τα κλοουνικά κατορθώματα των συριζανελλήνων είναι πασίγνωστα πια. Τι να πεις άλλο από τις διακοπές του Α. Τσίπρα στην Κούβα ενώ επείγει η ολοκλήρωση της αξιολόγησης;…
Θα μνημονεύσω τελειώνοντας ένα μόνο κυβερνητικό φαινόμενο που επισημαίνει ο αγαπητός Κώστας Καλλίτσης (Οικονομική Καθημερινή, 17/11/16). Αντιγράφω:
Στις 61% των χωρών του ΟΟΣΑ ο κρατικός προϋπολογισμός κατατίθεται στη Βουλή 3 μήνες πριν την έναρξη του νέου οικονομικού έτους. Σε Πολωνία, Καναδά, Γερμανία και Δανία το κοινοβούλιο τον συζητά επί 4 μήνες!
Στις ΗΠΑ η συζήτηση είναι εξονυχιστική και κρατά 8 μήνες!
Σε 14 χώρες του ΟΟΣΑ διαρκεί μόνο 2 μήνες.
Μόνο στη σούπερ-Ελλάδα η συζήτηση διαρκεί μόλις 1 (έναν) μήνα και βρίσκεται στην περίλαμπρη τελευταία θέση!
Αυτή είναι η γενική περιφρόνηση των πολιτικάντηδων και των φασιστο-δημοκρατικών πρωθυπουργών προς το Σύνταγμα και προς την Πολιτεία (=τον “λαό”) που φροντίζουν.
Μιλάνε όλοι αυτοί για δημοκρατικό έλεγχο, διαφάνεια, λογοδοσία, συνεννόηση κι άλλα κλισέ, αλλά η συζήτηση περιορίζεται σε απαγγελίες με φιλο- ή αντι- κυβερνητικές κορώνες και αυξήσεις φόρων στον ΦΠΑ ή ΕΝΦΙΑ ή στα ποτά και τα τσιγάρα και παρόμοια. Και η φάρσα ολοκληρώνεται με τη συγκάλυψη κάθε αυθαιρεσίας, προχειρότητας και ατασθαλίας.
Και οι διορισμοί των συριζανελλήνων κομματόσκυλων συνεχίζεται ακάθεκτη όπως και το λαθρεμπόριο ποτών, τσιγάρων κλπ…
Και ο κ. Καλλίτσης αφήνει την ερώτηση: “Γιατί άραγε κανένα κόμμα δεν αλλάζει αυτές τις διαδικασίες;”
Η απάντηση είναι ολοφάνερη, φυσικά.
