1. Η πλουσιότερη επιχείρηση στην ελλάδα είναι η του Χριστού Εκκλησία. Αυτή όμως συντηρείται καταναγκαστικά από τους φόρους των λιγοστών πιστών της και των πολυπληθέστερων απίστων. Και όχι μόνο. Εξαιρείται από πληρωμή φόρων όπως ο ΕΝΦΙΑ, ενώ είναι ο μεγαλύτερος γαιοκτήμονας της χώρας.
Πώς δέχονται οι ευσεβείς υπηρέτες του Κυρίου να συντηρούνται από φόρους φτωχών μεροκαματιάρηδων και άρρωστων συνταξιούχων;…
Άραγε αυτά εννοούσε ο Ιησούς όταν δίδασκε – “Ο έχων δύο χιτώνες να δίνει τον ένα…” και “Είναι δύσκολο για πλούσιους να εισέλθουν στη Βασιλεία…”;
Ο μακαριότατος αρχιεπίσκοπος έκανε μεγαλόστομες δηλώσεις πως η πελώρια περιουσία της Εκκλησίας θα διατίθετο για την ελάφρυνση του χρέους της χώρας, αλλά τα λόγια του αποδείχθηκαν “πτερόεντα”. Ναι, βέβαια, η φιλεύσπλαχνη του Χριστού Εκκλησία κάνει συσσίτια για τους στερημένους, αλλά μόνο με τις συνεισφορές των σούπερμάρκετ και άλλων πολλών.
Και η πρώτη της Αριστεράς κυβέρνηση, που είχε τόσες φορές εξαγγείλει τον διαχωρισμό Εκκλησίας και κράτους, τη φορολόγηση της τεράστιας ακίνητης (και κινητής) περιουσίας της και την πληρωμή εκκλησιατικών μισθών από τα έσοδα της ίδιας της Εκκλησίας, τι έπραξε;
Είναι ακόμα μια τρύπα στο νερό του τρομερού τρυποκάρυδου κ Τσίπρα. Αντί να εφαρμόσει αυτά τα απλά και λογικά μέτρα (όπως κάνουν άλλες ευρωπαϊκές χώρες) στον πιο κρατικοχαϊδεμένο Οργανισμό, εξήγγειλε τις γελοίες περικοπές μισθών υπουργών (ορθότατα για όλους τους συριζαίους) και διοικητών Δημόσιων οργανισμών (έτσι που μόνο ηλίθιοι να διορίζονται σε τέτοιες θέσεις).
2. Η ενσάρκωση αυτή της ανεντιμότητας, ανευθυνότητας, ανικανότητας και ατολμίας, ο κ Τσίπρας, θα μπορούσε να εξαγγείλει μείωση του αριθμού των βουλευτών που έχουν οι περισσότεροι, ιδίως τα στουρνάρια του Σύριζανελ, βολευτεί στο να εισπράττουν τον μισθό τους και όλα τα έξτρα (επιδόματα επιτροπών, δωρεάν τηλέφωνα και διόδια κλπ) και να εξαπολύουν μόνο ασυναρτησίες και ασχετοσύνες. Σίγουρα ακόμα και 150 είναι πλεονασματικοί!…
Ή να νομοθετήσει για τους υπαλλήλους του Μεγάρου της Μίζας και της Μικρόνοιας. Το 1994 ήταν 800 κι έφταναν. Σήμερα, χάρη στη γενναιοδωρία Παυλόπουλου, Πελτσάνικου και άλλων προέδρων της Βουλής και υπουργών Εσωτερικών μέχρι και την ζηλευτή κα Ζωή αριθμούν 1.800 – με όλα τα εξοργιστικά τους προνόμια. Σίγουρα μπορούν να ξαναγίνουν 800!…
Γνωρίζει από πρώτο χέρι ο κ. Τσίπρας πως παρά τις σκουριασμένες δόξες και τις τσαλακωμένες δημοκρατικές και λαϊκο-κυριαρχικές ευαισθησίες μας, είμαστε μια μικρή χώρα, καταταλαιπωρημένη, σχεδόν σχιζοφρενική και καταχρεωμένη, οπότε τι χρειάζονται 4 κρατικά κανάλια τιβίδων – 3 ΕΡΤ και Βουλής; Ακόμα και 2 είναι υπεράριθμα!…
Δεν μπορούν να καταργηθούν τα προνόμια των πρώην πρωθυπουργών και βουλετών και άλλων πολιτικών;… Είναι μια σιχαμένη, τρισάθλια κάστα Ελλήνων πολιτών – οι πολιτικάντηδες αυτοί.
Δεν μπορεί να καταργηθεί επίσης η εντελώς αδικαιολόγητη, παρανοϊκή επιχορήγηση του συνταξιοδοτικού των υπαλλήλων της ΔΕΗ; Γιατί να αποτελούν μια τόσο προκλητική εξαίρεση;…
Δεν μπορούν να καταργηθούν τα μισά ή το εν τρίτο, έστω, των περιφεριακών Πανεπιστημίων και ΤΕΙ ώστε να χρηματοδοτούνται επαρκέστερα τα υπόλοιπα;…
Η απάντηση σε αυτά όλα είναι ξεκάθαρα ΝΑΙ! Όμως αντί να κυβερνούν, οι συριζαίοι όλοι προτίμησαν την μπαρούφα της “διαπραγμάτευσης” επί 6 μήνες για να μας φορτώσουν το χειρότερο μνημόνιο όλων και να το προβάλλουν με απαράμιλλη κυνικότητα ως θρίαμβο κατά των ξένων δολοφονικών δανειστών!
3. Δυστυχώς ο τυχοδιωκτισμός και η εξουσιομανία του κ Τσίπρα δεν έχουν όρια.
Διέσπασε το κόμμα του σε “κεντρώους” κομμουνιστές (ο ίδιος και οι σύντροφοί του) και “αντιμνημονιακούς σούπερ-αριστερούς” (Λαφαζάνης και σύντροφοι), μα δεν παύει να ανταγωνίζεται σε αριστερισμό τους λαφαζαναίους.
Τώρα, αντί να τα βρει με τα άλλα φιλοευρωπαϊκά κόμματα και να παρουσιάσει ένα μεγάλο, αρραγές μέτωπο, στους Ευρωπαίους, εξαγγέλλει εκλογές για να βρει ανακούφιση από τη μέγγενη πιέσεων που ο ίδιος δημιούργησε με τη φαυλότητα και τον φανφαρονισμό του. Όπως έχουν ξανα-γράψει πολλοί εκτός εμού, το τελευταίο πράγμα που ενδιαφέρει τον κ. Τσίπρα είναι μεταρρυθμίσεις που θα μειώσουν το κράτος και πιθανούς ψηφοφόρους του.
Έχει αντιληφθεί αυτός ο πανούργος ψεύτης κάτι που κανείς άλλος κομματάρχης δεν “έπιασε” (πλην του μεγάλου Αείμνηστου Ανδρέα) – δηλαδή ότι ο δήθεν ώριμος λαός μας, που και μνήμη έχει και κρίση (μεταφορικά τώρα), μπορεί να χάψει κάθε σάπιο κρέας ως ψάρι φτάνει να του το σερβίρει ένας επιτήδειος δημαγωγός που συνάμα υπόσχεται μείωση φόρων και αύξηση μισθών και συντάξεων.