Σε αυτό το άρθρο θα σας συστήσω σε δύο στυλοβάτες της Σοβιετίας – όρος με τον οποίο αναφέρομαι στην ΕΣΣΔ και τους δορυφόρους της στην περίοδο 1946-1989.
Ένας είναι ο Vasily Mitrokhin (1922-2004), ανώτερος αξιωματούχος της Σοβιετικής Υπηρεσίας Εξωτερικής Κατασκοπίας (κλάδος της KGB). Αργότερα μετακινήθηκε στα Γενικά Αρχεία της ΚαΓκεΜπε ως το 1992.
Ο άλλος είναι Ρουμάνος, ο Ion Mihai Pacepa, επικεφαλής της Υπηρεσίας Πληροφοριών και Αντικατασκοπίας και προσωπικός σύμβουλος του κομμουνιστή ηγέτη Nicolau Causescu της Ρουμανίας (1972-78).
Αμφιβάλλω αν κανείς από σας τους γνωρίζει, παρότι τους ανέφερα σε παλιότερο άρθρο για την απαρχή των Παλαιστινίων τρομοκρατών (Τ330: Η σοβιετική Παλαιστίνη), μα όπως καταλαβαίνετε συνεισέφεραν πολλά στις χώρες τους.
Αλλά και οι δύο συνεισέφεραν πολλά και στους δυτικούς, ο Μιτρόχιν στη Βρετανία και ο Πατσέπα στην Αμερική.
Ο Ρώσος με μεγάλο κίνδυνο της ζωής του αντέγραφε για 12 έτη απόρρητα έγγραφα της KGB και της εξωτερικής πολιτικής της Σοβιετικής Ένωσης και φύλαγε τα χειρόγραφα κάτω απ’ τις σανίδες του πατώματος της dacha του. Όχι μόνο δεν τον υποπτεύθηκαν μα τον συνεχάρηκαν κιόλας για την άψογη εποπτεία του της μεταφοράς των Αρχείων σε νέο κτήριο. Και παρότι αποσκίρτησε στη Βρετανία το 1992 μαζί με τα χειρόγραφά του, οι Ρωσικές αρχές το ανέφεραν μόνο το 1999. Τα χειρόγραφα κατέληξαν στο Κέντρο Αρχείων του Churchill College, Κέιμπριτζ. Με αυτά εργάστηκε ο ιστορικός της Βρετανικής Υπηρεσίας Εθνικής Ασφαλείας Μ15 Christopher Andrew και δημοσίευσε μαζί με τον Ρώσο The Mitrokhin Archive σε δυο τόμους (1995 και 2005). Ακολούθησαν και άλλες δημοσιεύσεις σχετικά με την κατασκοπευτική και ανατρεπτική δράση της ΚαΓκεΜπε.
Το 2016 αποκαλύφθηκε από τα Μιτρόχιν Αρχεία πως ο Mahmoud Abbas ήταν πράκτορας της ΚαΓκεΜπε στη Δαμασκό από το 1983. Το 1982 μελέτησε στο Ινστιτούτο Ανατολικών Μελετών της Ακαδημίας Επιστημών της ΕΣΣΔ, Μόσχα όπου έγραψε την πραγματεία του που δημοσιεύθηκε στα Αραβικά: Η άλλη πλευρά: Οι κρυφές σχέσεις μεταξύ Ναζισμού και της Ηγεσίας του Σιωνισμού. Σε αυτό απέρριψε την ύπαρξη των θαλάμων αερίων στα στρατόπεδα όπως το Άουσβιτς και τον αριθμό των νεκρών (6 εκμ.) στο Ολοκαύτωμα που αποκάλεσε «ένα τεράστιο ψέμα». Συγχρόνως έριξε όλη την ευθύνη για τα όποια θύματα του Ολοκαυτώματος στους ίδιους τους Εβραίους. Ο εποπτεύων καθηγητής του ήταν ο Yevgeny Primakov που αργότερα έγινε υπ. Εξωτερικών της ΕΣΣΔ. Διατήρησε τις σχέσεις του με τους Σοβιετικούς και το 1989 διορίστηκε πρόεδρος της Επιτροπής Παλαιστινίων και Σοβιετικών για τη Μέση Ανατολή.
Αυτά αγνοήθηκαν από τους πολιτικούς στις ΗΠΑ. Όπως αγνοήθηκε η Συνωμοσία των Σοβιετικών και Ρουμανικών Υπηρεσιών με την οποία ο Αραφάτ έγινε ηγέτης της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης – ενώ ήταν Αιγύπτιος αξιωματικός του στρατού, μα εφοδιάστηκε με πλαστά έγγραφα να φαίνεται γεννημένος στην Ιερουσαλήμ. (Κάτω οι Abbas και Arafat.)
Σύμφωνα με τον Πατσέπα, η ΚαΓκεΜπε τον εκπαίδευσε στη Σχολή Ειδικών Επιχειρήσεων Balashikha μετά το 1965 (Για λεπτομέρειες βλέπετε Τ332: Σοβιετική Παλαιστίνη (2).
Έτσι δυο μεγάλοι ηγέτες των Παλαιστινίων ήταν πράκτορες των Σοβιετικών.
