Φιλ893: Πόσοι θεοί;

Φιλ893: Πόσοι θεοί;

- in Φιλοσοφία
0

θεοί και θεές, άγγελοι και δαίμονες, ξωτικά και πνεύματα, καλόβουλα και κακόβουλα, όλα προέρχονται από το άγνωστο και απερινόητο Άπειρο.

Υπάρχουν χιλιάδες θεοί αν λάβουμε υπόψη μας όλη τη γνωστή ιστορία της Ανθρωπότητας από το 3000 πκε.

Βέβαια, οι αβρααμικές θρησκείες με τη στενόμυαλη θεολογία και τις αντιφάσεις και ασυναρτησίες στα διάφορα ιερά, δήθεν θεόπνευστα, κείμενά τους, θέλουν και πολύ ορθά μόνο έναν Θεό. Μα και αυτόν τον παρουσιάζουν με αντιφάσεις και ανοησίες ως άρχοντα στον Ουρανό (που ακριβώς;) που θέλει να τον εξυμνούν και λατρεύουν οι άνθρωποι κι έχει γεμίσει τον πλανήτη με άγρια σαρκοβόρα όντα, και ζώα και φυτά…

Στις παγανιστικές πολυθεϊστικές θρησκείες (Αφρική, Ινδία, Ιαπωνία κλπ.) οι λαοί λατρεύουν πολλούς θεούς και πολλά άλλα φαινόμενα ή υλικά πράγματα όπως δέντρα και ποτάμια κλπ. Ουδέποτε καυγαδίζουν μεταξύ τους για το ποια είναι η αληθινή θρησκεία ή λατρεία και ποια η ανώτερη θεότητα.

Στην αρχαία Ινδία υπήρχαν επίσημα 33 θεότητες μα στην πράξη λατρεύονταν πολύ περισσότερες. Μερικοί σοφοί, πάλι, δίδασκαν πως ήταν 3 μόνο, άλλοι περισσότερες και όλοι συμφωνούσαν πως όλες ήταν εκδηλώσεις του ενός ενιαίου Απόλυτου Πνεύματος ή Υπέρτατου Όντος, Μπράχμαν.

Μα επειδή ακόμα και το Ένα 1 είναι κάπως περιοριστικό του έδωσαν τον προσδιορισμό an-anta “απεριόριστο, α-τελεύτητο”. Στην Αρχαία Ελλάδα η αντίστοιχη ονομασία ήταν το Άπειρο (= δίχως πείρα/πέρας ή όριο).

 Αιωνότητα.

Ο Ισλαμιστής μύστης Ρούμι έγραψε – «Στην πνευματικότητα δεν υπάρχει διαίρεση, δεν υπάρχουν αριθμοί. Α, πόσο γλυκιά είναι η ενότητα! Ανακαλύψτε τον θησαυρό του μοναχισμού, της ενότητας».

Τα πολλά και διαφορετικά που κυνηγάμε στη ζωή με τόσο πάθος, κάποτε χαρά και άλλοτε συμφορά και πόνο, όλα έχουν αρχίνημα και τελειωμό. Όλα – θεοί και θεές, άγγελοι και δαίμονες, ξωτικά και πνεύματα, καλόβουλα και κακόβουλα, όλα προέρχονται από το άγνωστο και απερινόητο Άπειρο. Εκδηλώνονται με μια μορφή ή πολλές, λειτουργούν όπως λειτουργούν, διαρκούν όσο διαρκούν, κι επιστρέφουν στην άγνωστη Πρωτουσία του Απείρου.

Εκείνο το Άπειρο είναι η μοναδικότητα, η πληρότητα, η τελειότητα και Πρωταιτία των πάντων.

Τα πάντα στο σύμπαν και όλα τα σύμπαντα, από εκείνο το Άπειρο εκπορεύονται, σ’ εκείνο υπάρχουν όλη την ώρα, όσο υπάρχουν εκδηλωμένα, και σ’ εκείνο πάλι συγχωνεύονται χάνοντας μορφή, λειτουργία και ατομικότητα.

Αν θέλουμε Έναν Θεό όντως, τότε ο Ένας Θεός είναι μόνο Εκείνο, απεριόριστο και ατελεύτητο Άπειρο ananta-brahman.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *