Πάσχος Μανδραβέλης
Καλή και άγια είναι η πρόταση του κ. Αλέξη Τσίπρα «ότι η επέκταση στα 12 μίλια στα νησιά μας στην Ανατολική Μεσόγειο και στην Κρήτη είναι μονόδρομος».
Είναι τόσο καλή, που ευλόγως αναρωτιέται κάποιος γιατί δεν εφαρμόστηκε νωρίτερα, ή –τέλος πάντων– γιατί δεν την εφάρμοσε ο προτείνων όταν ήταν εν τη πρωθυπουργία του. Δεν το θεώρησε σοβαρό; Ξεχάστηκε, λύνοντας το νεομακεδονικό; Φοβόταν το casus belli που καταχρηστικώς κήρυξε η τουρκική Εθνοσυνέλευση το 1995;
Αλλά πάλι γιατί να φοβάται, αφού σύμφωνα με το αφήγημα του ΣΥΡΙΖΑ, η κυβέρνησή του έδιωξε τα ερευνητικά σκάφη από εκεί όπου σήμερα έριξαν καλώδια. Κοτζάμ Πάνο Καμμένο είχαν στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας και συνεπώς «φοβούνται ωρέ τα παλικάρια;».
Να σημειώσουμε δε ότι την εποχή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ο Ερντογάν δεν είχε φτάσει σε αυτό το κρεσέντο επιπολαιότητας και οι ελληνοτουρκικές σχέσεις δεν ήταν στην κόψη του ξυραφιού. Επομένως, οι συνθήκες ήταν ευνοϊκότερες για να ασκηθεί αυτό το μονομερές κυριαρχικό δικαίωμα.
Μπορεί πάλι να ισχύει αυτό που με βιτριολικό τρόπο σχολίασε στο twitter ο κ. Κωστής Λυμπουρίδης: «Με το που έμαθε ότι η θάλασσα έχει σύνορα, αμέσως του φάνηκαν μικρά» (14.10.2020). Πιο πιθανό βεβαίως είναι να έχει δίκιο ο Βρετανός συγγραφέας Gilbert Κeith Chesterton που είπε: «Οταν ένας πολιτικός είναι στην αντιπολίτευση γίνεται ειδικός για τα μέσα που θα επιτευχθεί ένας σκοπός. Οταν είναι στην κυβέρνηση γίνεται ειδικός για τα εμπόδια».
Τα εμπόδια παραμένουν ίδια, αν και τώρα είναι μεγεθυμένα. Το casus belli επικρέμαται. Ο Ερντογάν, βοηθούμενος από την ελληνική ολιγωρία ετών να χαράξει θαλάσσιες ζώνες, οδηγεί την Τουρκία σε τροχιά σύγκρουσης με την Ελλάδα. Αυτό το βλέπει ακόμη και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Τώρα οι χειρισμοί πρέπει να είναι πολύ λεπτοί. Αν συμβεί το χειρότερο, η ευθύνη πρέπει να ανήκει εξ ολοκλήρου στην Τουρκία. Με δεδομένη τη –λόγω Τραμπ– αμερικανική ανυπαρξία σε ολόκληρη την υφήλιο, ίσως να είναι πιο συνετό να ακολουθήσουμε τη συμβουλή του πρώην Συμβούλου Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ κ. Τζον Μπόλτον προς τον πρωθυπουργό: «Θα του πρότεινα να μπει σε “χειμερία νάρκη” για το χρονικό διάστημα μέχρι τις εκλογές. Ακόμη και εάν εκλεγεί ο Μπάιντεν, το διάστημα που μεσολαβεί μέχρι να αναλάβει τα καθήκοντά του στα τέλη Ιανουαρίου είναι επικίνδυνο, με την απερχόμενη κυβέρνηση να επιλέγει συνήθως την εσωστρέφεια», («Καθημερινή» 11.10.2020).
Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι η Ελλάδα πρέπει να υποχωρήσει σε ό,τι αφορά τα κυριαρχικά της δικαιώματα, αλλά σε συνθήκες βρασμού δεν είναι ώρα για επέκταση των χωρικών υδάτων. Μέχρι τις 20 Ιανουαρίου απομένουν 93 μέρες. Δεν μπορεί ο κ. Τσίπρας να κάνει υπομονή για τρεις μήνες, όταν έκανε για 4,5 χρόνια που δεν επέκτεινε ο ίδιος τα χωρικά ύδατα του Καστελλόριζου;
Πηγή: Καθημερινή
