Κωνσταντίνος Χαροκόπος
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη πολιτική εξαπάτηση από το να υπόσχεται μια κυβέρνηση πράγματα, τα οποία θα πρέπει να νομοθετήσει η επόμενη κυβέρνηση που θα εκλεγεί μετά από τις επερχόμενες εθνικές εκλογές. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη πολιτική εξαπάτηση, από τη θριαμβολογία για την επαναφορά συνθηκών που η ίδια η κυβέρνηση έχει καταργήσει.
Είναι γνωστό το ανέκδοτο του Χότζα όπου ένας φτωχός οικογενειάρχης, που ζούσε σε ένα δωμάτιο με την πολυμελή οικογένειά του, πήγε στον Χότζα και του ζήτησε ένα πιο μεγάλο σπίτι για να ανασάνει λίγο η ταλαιπωρημένη οικογένειά του. Ο Χότζα τον συμβούλευσε σε πρώτη φάση, να γεμίσει το σπίτι του κάθε μέρα με ένα ζώο, από αυτά που είχε στην αυλή του. Και όταν η κατάσταση έφτασε στο απροχώρητο, τον συμβούλευσε να αφαιρεί κάθε μέρα, ένα ζώο από το σπίτι. Ακολουθώντας κατά γράμμα τις συμβουλές του, ο άνθρωπος στο τέλος πηγαίνει χαζοχαρούμενα στον Χότζα και τον ευχαριστεί θερμά για τη βοήθειά του και του λέει: “Να ‘σαι καλά Χότζα μου, τώρα ανασάναμε, σε ευχαριστούμε πολύ, το σπίτι μας χωράει όλους, πολύχρονος να ‘σαι”. Αν στο ανέκδοτο αυτό αντικατασταθεί η λέξη “ζώο” με την λέξη “φόρος”, ερχόμαστε αμέσως στις προχθεσινές εξαγγελίες.
Ο Νασραντίν Χότζα της εγχώριας πολιτικής σκηνής, αφού αύξησε τον ΦΠΑ, αφού αύξησε το κόστος της απασχόλησης, αφού αύξησε την εισφορά αλληλεγγύης, αφού εξάντλησε τους δημιουργικούς πόρους της δρώσας οικονομίας και αφού φορολόγησε μέχρι και την αναπνοή των πολιτών αυτής της χώρας, αποπειράται τώρα να αποσυμπιέσει την αποπνικτική ατμόσφαιρα, ώστε να εξαργυρώσει σε ψήφους την ανακούφιση τους.
Αντί ο Νασραντίν Χότζα της εγχώριας πολιτικής σκηνής να δώσει την ευκαιρία στον φτωχό οικογενειάρχη του ανέκδοτου, να μεγαλώσει το σπίτι του ή να αυξήσει το ζωικό του πληθυσμό, τον εξαπατά με τη χρήση τακτικισμών και ανέξοδης προπαγάνδας. Όταν ήδη από το 2016 η αντιπολίτευση ζητούσε την θέσπιση των 120 δόσεων, ή έστω τη ρύθμιση των 60 δόσεων, γιατί δεν είχε εισακουστεί; Μα είναι απλό. Τότε δεν υπήρχαν εκλογές!
Η ελάφρυνση των ασφαλιστικών εισφορών αντί να υιοθετηθεί ως πάγιο μέτρο, υποκαθίσταται από την επιδότηση των ασφαλιστικών εισφορών επιχειρήσεων και νέων εργαζομένων. Γιατί; Γιατί ακόμα και εδώ, το νόημα της κίνησης είναι, πως μόνο η βούληση του φωτισμένου Ναστραντίν Χότζα μπορεί να προσφέρει λύσεις και όχι η ριζική αλλαγή στην αντιμετώπιση της επιχειρηματικότητας.
Έτσι η κυβέρνηση Χότζα, εξαπατά τους εξουθενωμένους πολίτες, προσφέροντας τους, είτε αυτό που είχαν και που η ίδια κατήργησε, είτε παροχές από ανύπαρκτους πόρους, είτε ελαφρύνσεις που σε τίποτα δεν θα αλλάξουν την πορεία της οικονομίας και της καθημερινότητας των πολιτών. Για παράδειγμα η μείωση του ΕΝΦΙΑ σε νησιά με πληθυσμό έως 1000 κατοίκους αφορά ελάχιστους πολίτες των οποίων οι αντικειμενικές των ακινήτων τους υπολείπονται ακόμα και των 400 ευρω/τμ, οπότε η κίνηση είναι άνευ ουσίας. Την ίδια στιγμή το ΙΟΒΕ στη μελέτη του παρουσίασε πως η κατάργηση και μόνο του συμπληρωματικού φόρου θα προσέφερε αύξηση στο ΑΕΠ της τάξεως των 2-4 δισ. ετησίως.
Είναι φανερό πως ο εγχώριος Νασραντίν Χότζα δεν ενδιαφέρεται να δώσει λύσεις, αλλά να υφαρπάξει ψήφους. Αν ενδιαφερόταν να δώσει λύσεις, θα είχε προβλέψει ρυθμίσεις και των οφειλών των επιχειρήσεων. Οι επιπλέον μόνο 6 δόσεις που προβλέπει ο νέος νόμος, δεν πρόκειται να προσφέρουν την παραμικρή ελάφρυνση του βάρους που επωμίζεται ο ιδιωτικός τομέας.
Στην προπαγάνδα της κυβέρνησης, ισχύει κατά 100% και το άλλο ανέκδοτο με τον Νασραντίν Χότζα, στο οποίο όσο άσχημη κι αν ήταν μια κατάσταση, εκείνος έλεγε πάντοτε: “Θα μπορούσε να είχε συμβεί κάτι χειρότερο”. Για να τον θεραπεύσουν από αυτή του την ενοχλητική συνήθεια, οι φίλοι του αποφάσισαν να του στήσουν μια κατάσταση τόσο μαύρη, τόσο ζοφερή, που να μην μπορούσε ο Νασραντίν να βρει κάποια χειρότερη από αυτήν.
Έτσι μια μέρα, ένας απ’ αυτούς τον πλησίασε και του είπε: «Νασραντίν, άκουσες τι συνέβη στον Αλί; Χθες βράδυ, που πήγε στο σπίτι του, βρήκε τη γυναίκα του να μιλάει με έναν άλλο άντρα χωρίς να φοράει φερετζέ, οπότε εξοργισμένος τους σκότωσε και τους δύο κι ύστερα αυτοκτόνησε.»
«Τρομερό,» είπε ο Νασραντίν, «θα μπορούσε όμως να είχε συμβεί κάτι χειρότερο.»
«Τι στα κομμάτια θα μπορούσε να είχε συμβεί, που να ήταν χειρότερο απ’ αυτό;» τον ρώτησε ο φίλος του.
«Αν είχε συμβεί προχθές, τώρα θα ήμουν εγώ ο σκοτωμένος.»
Έτσι και στα δικά μας, ο Νασραντίν Χότζα της κυβέρνησης παραμένει πολιτικά ζωντανός, υπενθυμίζοντας μας, πως μας γλύτωσε από το χειρότερο, που ήταν το mail του Χαρδούβελη. Και όλα αυτά, τη στιγμή που μετά από 5 καταστροφικά χρόνια, προσπαθούμε με αγωνία και επιμονή να επαναφέρουμε τις ζωές μας εκεί που βρίσκονταν, με την κυβέρνηση Σαμαρά. Παρηγορητικό παραμένει το γεγονός, πως έχουμε να κάνουμε με έναν Νασραντίν Χότζα και όχι με έναν Ενβέρ Χότζα.
* Ο αρθρογράφος είναι οικονομικός αναλυτής, με ειδίκευση στον σχεδιασμό σύνθετων επενδυτικών στρατηγικών.
Πηγή: Liberal.gr
