Μπάμπης Παπαδημητρίου
Ενώ η κυβέρνηση επιδίδεται σε παιχνίδι εντυπώσεων με σκοπό να πείσει τους συνταξιούχους ότι ειλικρινώς «θέλει το καλό τους», η πραγματική οικονομία αισθάνεται να την πλησιάζουν νέα επεισόδια κρίσης. Την ώρα μάλιστα που όλοι περίμεναν τα νέα τα καλύτερα: αφού το μνημόνιο έφταιγε για όλα τα δεινά, λογικό δεν είναι να περιμένει κανείς όλα τα καλά τώρα που δεν υπάρχει πια μνημόνιο; Δυστυχώς για όλους, τα πράγματα ήταν, είναι και θα παραμείνουν για μεγαλύτερο του αρχικώς υπολογισθέντος διαστήματος, αρκετά περιπεπλεγμένα. Με όλο τον σεβασμό για τα δεινά, που έχει συσσωρεύσει η κρίση και η κακή διαχείριση του συστήματος, στην πλάτη των συνταξιούχων, το ζητούμενο σε μια κοινωνία είναι πόσοι έχουν δουλειά (ή δουλειές, ακόμη καλύτερα) και πόσο καλά είναι τα εισοδήματα που δημιουργούν. Και τα δύο εξαρτώνται από το επίπεδο της επιχειρηματικότητας και, σε τελευταία ανάλυση, από το μέγεθος και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του κεφαλαίου.
Πώς όμως να συνεννοηθούμε γι’ αυτόν τον σχεδιασμό, όταν η κυβέρνηση επιμένει να χρησιμοποιεί στοιχεία άλλα αντί άλλων για την ανεργία; Πράγματι, ο πρωθυπουργός και όλοι οι παρατρεχάμενοι λένε πάντοτε την ίδια ιστορία: Μπορεί να μην είναι ικανοποιητικό (πάλι καλά!) αλλά μειώσαμε την ανεργία κατά 7 μονάδες; από το 27%, που την παραλάβαμε, στο 20% σήμερα. Το κεντρικό αυτό επιχείρημα διανθίζεται κατά περίσταση με κάτι ακόμη: νέες προσλήψεις, λιγότερες απολύσεις, μικρότερη μερική απασχόληση, περιορισμένη ανεργία των νέων!
Τα στοιχεία όμως λένε μια άλλη ιστορία. Πότε ήταν η ανεργία στο 27%; Από το πρώτο τρίμηνο του 2013 μέχρι το πρώτο τρίμηνο του 2014. Ο κ.Τσίπρας παρέλαβε την ανεργία στο 24,6% (β΄ τρίμηνο του 2015) που είναι το σωστό σημείο σύγκρισης, αφού οι κινήσεις στην αγορά εργασίας εμπεριέχουν πάντοτε την τάση με την οποία κινούνται τα πράγματα στην οικονομία, αλλά και μια καθυστέρηση λόγω της αναμονής των εξελίξεων και προσαρμογής σε αυτές.
Στο πρώτο τρίμηνο του 2018, η ανεργία ήταν στο 21,2%. Την Πέμπτη θα βγουν νεότερα στοιχεία εκτίμησης για τον μήνα Απρίλιο, αλλά δεν περιμένουμε σημαντική μεταβολή πλην των εποχικών προσλήψεων. Η αποκλιμάκωση είναι σημαντική, αφού πριν από έναν χρόνο ήταν στο 23,3% και δείχνει πόσο καλύτερα αποτελέσματα θα είχε εξασφαλίσει η κοινωνία αν η μικρή ανάπτυξη του 2014-αρχές 2015 δεν είχε λυγίσει υπό το βάρος των καταστροφικών αποφάσεων που έλαβαν οι ίδιοι πολιτικοί πριν από τρία χρόνια.
Σε κάθε περίπτωση, η πτώση της ανεργίας στα τρία αυτά χρόνια είναι 3,5 και όχι 7 μονάδες, όπως δημοσίως και με στόμφο επαναλαμβάνουν κυβερνητικοί παράγοντες. Απαιτείται κάποιος σεβασμός στα στοιχεία!
Πηγή: Καθημερινή
