Η σύσκεψη των υπουργών με τους τραπεζίτες στο Μαξίμου
Στις 20 του περασμένου Ιανουαρίου, ημέρα Παρασκευή, γύρω στις 5 το απόγευμα, ο γηραιός υπουργός Επικρατείας, παλαιός μηχανικός, με κουλτούρα μικροεργολάβου, συνοδευόμενος από τον υπουργό Ψηφιακής Πολιτικής και Δικτύων, υπεύθυνο για τα μέσα ενημέρωσης, υποδέχεται σε μια από τις αίθουσες συσκέψεων του Μεγάρου Μαξίμου οκτώ εκπροσώπους των τεσσάρων συστημικών τραπεζών. Αντικείμενο της συνάντησης το πρόβλημα των χρεοκοπημένων μέσων ενημέρωσης και η αναζήτηση της δέουσας λύσης. Ο πολυτάλαντος υπουργός κοιτάζει με ύφος τα οκτώ «γκρίζα κοστούμια» και αρχίζει να ξεδιπλώνει το μεγάλο Σχέδιο. «Εχουμε τη λύση για τα μέσα ενημέρωσης» λέει με στόμφο και προσθέτει υπομειδιώντας «έχουμε και τον επενδυτή». «Θα φτιάξουμε τον Νέο Πήγασο συγχωνεύοντας τον Πήγασο, την Ιριδα, το Αργος, την Ευρώπη, τον ΔΟΛ και το Μega» αναφωνεί όλος υπερηφάνεια ο μεγάλος υπουργός, για να εξειδικεύσει στη συνέχεια ότι «θα βάλει 5 εκατ. ο εκδότης και άλλα 20 εκατ. ο επενδυτής για να γίνει η εξυγίανση και να επιτευχθεί η αναδιάρθρωση που απαιτείται με την αποχώρηση 700 εργαζομένων». Σύμφωνα με το Σχέδιο το νέο σχήμα θα ανελάμβανε το πολύ μέχρι 200 εκατ. ευρώ των περίπου 500 εκατ. που οφείλονται και έτσι κατά τον μέγα υπουργό θα μπορούσε ενοποιούμενο να αξιοποιήσει τις πολλές συνέργειες και να λειτουργήσει αποδοτικά.
Τα «γκρίζα κοστούμια» άρχισαν να αλληλοκοιτάζονται θορυβημένα μεταξύ τους, καθώς δεν πίστευαν στα αφτιά τους. «Μα τα 25 εκατ. ευρώ δεν φτάνουν για την εξυγίανση μιας εκ των προβληματικών επιχειρήσεων» αντέτεινε ένας εκ των τραπεζιτών. «Για να βγει το Σχέδιο που μας προτείνετε χρειάζονται 80 με 100 εκατ. ευρώ» προσέθεσε ο ίδιος διερωτώμενος ποιος θα αποφασίσει «κούρεμα» 300 εκατ. στα μέσα ενημέρωσης. Το αδιέξοδο ήταν προφανές. Η μεγαλοφυής ιδέα κάηκε πριν καν διατυπωθεί και το Σχέδιο για τη «συριζοποίηση» όλου του τύπου το ίδιο. Τα «γκρίζα κοστούμια» έφυγαν με γεύση πικρή από το Μέγαρο Μαξίμου.
Η συνέχεια ωστόσο υπήρξε το ίδιο απογοητευτική. Το Σχέδιο συρρικνώθηκε και αυτοπεριορίστηκε. Επιχειρήθηκε η πολιορκία του ΔΟΛ από τον υποτιθέμενο επενδυτή, αλλά έληξε άδοξα, καθώς ουδέποτε επισημοποιήθηκε. Ετσι η Τράπεζα κατέθεσε αίτηση για υπαγωγή του ΔΟΛ σε καθεστώς ειδικής διαχείρισης και τοποθέτηση εκκαθαριστή. Εν όψει εκδίκασης της υπόθεσης και διαφαινομένης της δυνατότητας λειτουργίας των εντύπων του Οργανισμού κινητοποιήθηκαν άπαντες. Οι κυβερνώντες άσκησαν πίεση προς όλες τις κατευθύνσεις προκειμένου να κλείσουν και οι εναπομείνασες στρόφιγγες ώστε να διακοπεί η λειτουργία των μέσων του Οργανισμού και οι πολλοί ανταγωνιστές επιδόθηκαν σε ανοιχτή επιχείρηση λεηλασίας του άυλου περιουσιακού στοιχείου που δεν είναι άλλο από τους ανθρώπους του.
Η κυβέρνηση πίεζε τις τράπεζες για διακοπή ακόμη και της υποτυπώδους χρηματοδότησης για τη λειτουργία των Μέσων και ο ανταγωνισμός βρίσκοντας οικονομικά εξαθλιωμένους τους δημοσιογράφους επιχειρούσε να αγοράσει το μόνο εναπομείναν κεφάλαιο του ΔΟΛ. Ωστόσο παρά τα τηλεφωνήματα υψηλών προσώπων στις τράπεζες και τις έντονες πιέσεις των ανταγωνιστών οι εργαζόμενοι κατάφεραν να ανατρέψουν τα σχέδια λεηλασίας του Οργανισμού. Η διεκδικούμενη υποτυπώδης χρηματοδότηση, υπερασπιστική της αξίας και της περιουσίας του Οργανισμού, κερδήθηκε στα δικαστήρια. Οι εφημερίδες του Οργανισμού κυκλοφόρησαν και θα συνεχίσουν να κυκλοφορούν καλύτερες και απελευθερωμένες. Και οι δημοσιογράφοι του θα αντισταθούν κόντρα στου καιρού τα ρεύματα.
Υπάρχουν εν τέλει αξίες αναλλοίωτες και μη αποτιμώμενες. Είναι η δύναμη των ιδεών που κινεί πολλές φορές τα πράγματα και όχι απαραιτήτως το χρήμα όπως πιστεύει η επικρατούσα στην εποχή μας σχολή των κυνικών.
Υπάρχουν μάλιστα και περιπτώσεις όπου οι ιδέες εν τέλει κινούν το χρήμα και προσελκύουν επενδυτές. Η εποχή πολλούς θα διαψεύσει καταπώς φαίνεται.
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ
