Στέφανος Κασιμάτης
Ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρυσόστομος αποφάσισε να «καταπολεμήσει» την ομοφυλοφιλία, «εκτροπή» όπως την ορίζει, η οποία προφανώς πολύ τον απασχολεί, ώστε να δίνει προτεραιότητα στο θέμα. Οπως ανακοίνωσε, η Εκκλησία της Κύπρου ιδρύει δέκα σχολεία, νηπιαγωγεία κατ’ αρχάς, τα οποία μέσα σε έξι χρόνια θα έχουν εξελιχθεί σε γυμνάσια-λύκεια, ένθα η εκτροπή θα καταπολεμάται μέσω των «ορθών κατευθύνσεων» που θα εμφυσούν οι δάσκαλοι (ιερείς, υποθέτω…) στους μαθητές.
Καταλαβαίνω τις επιφυλάξεις σας, αλλά μη σπεύδετε να κρίνετε. Ο Μακαριώτατος μιλάει με το πνεύμα της αγάπης. Οι ομοφυλόφιλοι δεν έχουν να φοβηθούν τίποτε αν αρνηθούν ένα τόσο σημαντικό μέρος του εαυτού τους, όπως είναι η σεξουαλικότητα. Αν θέλουν να το κάνουν, εύκολο είναι και εξηγεί γιατί: «Ενας μοναχός, που έρχεται ενάντια στη φύση, δίνει πιο δύσκολο αγώνα από έναν ομοφυλόφιλο, που έρχεται πιο εύκολα ενάντια σε κάτι αφύσικο».
Αντιθέτως, οι ομοφυλόφιλοι της Κύπρου θα πρέπει να προστρέξουν στον λυτρωτικό λόγο του Μακαριώτατου, διότι πηγάζει από την αγάπη του: «Ενδιαφερόμεθα για όλους. Δεν τους μισούμε. Τους αγαπούμε (sic). Αλλά κάπου το έχουν παρακάνει». Οι πηγές της αρχιεπισκοπικής αγάπης βρίσκονται, βεβαίως, στη βαθιά ανθρώπινη κατανόηση: «Ο άνθρωπος ήταν πάντοτε ο ίδιος. Δεν είναι σήμερα που έγιναν ομοφυλόφιλοι. Πάντοτε υπήρχαν ομοφυλόφιλοι και πριν από 200.000 χρόνια. Αλλά με το ήθος που επικρατούσε, δεν τους πήγαινε να το υπερηφανεύονται. Σήμερα το υπερηφανεύονται. Δεν συμφωνώ με αυτό».
Καταλάβατε; Δεν συμφωνεί, ο Μακαριώτατος. Αυτό είναι όλο, δεν πρόκειται για τίποτε βαθύτερο. Στο κάτω κάτω, αυτός εντολές εκτελεί: «Οταν ο ίδιος ο Θεάνθρωπος λέει βασιλείαν Θεού ου κληρονομήσουσιν, τι θέλουν να πω εγώ ως εκπρόσωπος της Εκκλησίας; Να τους σιουμαλίζω (σ.σ.: άγνωστη λέξη…) και να πω γίνετε όλοι ομοφυλόφιλοι; Ντροπή τους! Εχουν ξετσιπωθεί! Και κάνουν και παρελάσεις υπερηφάνειας…».
Παρεμπιπτόντως, στον χειμαρρώδη λόγο του Αρχιεπισκόπου Κύπρου, εντοπίζω ένα σημείο το οποίο ενδεχομένως εγείρει κάποιες αμφιβολίες ως προς τη θεολογική κατάρτισή του. Χρονολογεί την αφετηρία του ανθρώπου στη Γη στην εποχή περί το 200.000 π.Χ., όπως ακριβώς, δηλαδή, τη χρονολογεί και η σύγχρονη επιστήμη. Ομως, πού χωράει εδώ ο βιβλικός μύθος της Γένεσης; Θέλει να πει ότι πριν από 200.000 χρόνια ήταν που κάθισε ο Θεός, με τα χεράκια του, τα κουβαδάκια του κ.λπ., και έπλασε με λάσπη τον Αδάμ και την Εύα;
Ούτε και ο ίδιος ξέρει· κατά πάσα πιθανότητα, δε, ούτε που τον νοιάζει. Διότι όλο αυτό είναι μια υπολογισμένη πρόκληση για δημοσιότητα, είναι ένα publicity stunt, για να το πω στην κυπριακή λαλιά, που γίνεται για εμπορικούς σκοπούς. Για όσους δεν το γνωρίζουν, η Εκκλησία της Κύπρου είναι μια εταιρεία κανονική, όχι αστεία. Ετοιμάζεται, λοιπόν, να κάνει diversification στον τομέα του education – χρησιμοποιώ τους όρους με τους οποίους φαντάζομαι ότι το σκέπτεται ο Μακαριώτατος. Ετοιμάζεται να ανοίξει 10 σχολεία ή, μάλλον, 30 αν πολλαπλασιάσουμε με το τρία (νηπιαγωγείο, δημοτικό, γυμνάσιο-λύκειο). Πρόκειται για μεγάλη επένδυση, που δεν επιτρέπεται να αποτύχει. Πώς θα προσελκύσει, λοιπόν, πελατεία; Δεν είναι τόσο εύκολο σε μια εποχή που οι Κύπριοι μιλούν πια την ελληνοαγγλική μεικτή και ανοίγονται στον κόσμο όσο ποτέ προηγουμένως στην ιστορία του κράτους τους. Αναγκαστικά, λοιπόν, ο Αρχιεπίσκοπος-επιχειρηματίας θα απευθυνθεί στην αγορά των φοβισμένων υπερσυντηρητικών: όσων πιστεύουν απλοϊκά ότι η σεξουαλική κατεύθυνση είναι, κατά κάποιο τρόπο, μεταδιδόμενη ασθένεια. Ιδού γιατί ανοίγει το θέμα και γιατί το συντηρεί. Ουσιαστικά, ο Μακαριώτατος εκμεταλλεύεται τους ομοφυλόφιλους. Στο πλαίσιο της αγάπης του βέβαια και πάντοτε για καλό σκοπό…
Ορθόδοξος λόγος ΙΙ
Εγραφα χθες για την εκδήλωση του ΚΚΕ προς τιμήν των εβδομήντα χρόνων από την επίσημη έναρξη του Εμφυλίου – μια «γιορτή μίσους», όπως θα τη χαρακτήριζαν οι ίδιοι, αν η εκδήλωση ήταν της άλλης πλευράς του Εμφυλίου. Επανέρχομαι σήμερα, διότι στην ομιλία του Δ. Γόντικα προς τους εορτάζοντες υπάρχει ένα σημείο άκρως αποκαλυπτικό για τη λειτουργία του ΚΚΕ και πρέπει να το προσέξουμε. Το παραθέτω: «Σπουδαίο, επίσης, συμπέρασμα που μας κληροδοτεί η τρίχρονη εποποιία του ΔΣΕ αφορά στην ικανότητα διεξαγωγής και καθοδήγησης της ταξικής πάλης κι έχει να κάνει με τον υπολογισμό του συσχετισμού δυνάμεων. Τους συσχετισμούς δυνάμεων τους υπολογίζουμε, αλλά η χάραξη στρατηγικής, η γραμμή πάλης δεν καθορίζεται από τον συσχετισμό δυνάμεων. Υποχώρηση, πολύ περισσότερο υποταγή στον συσχετισμό δυνάμεων, σημαίνει θάνατος».
Αυτό είπε ο Δ. Γόντικας και τον ευχαριστούμε, διότι μας επιτρέπει να καταλάβουμε πως το κόμμα της μαρξιστικής-λενινιστικής ορθοδοξίας έχει μπερδέψει την πολιτική με τη θρησκεία. Επί της ουσίας, λέει ότι οι κομμουνιστές πρέπει μεν να λαμβάνουν υπ’ όψιν την πραγματικότητα που μεταβάλλεται (αυτό εννοεί ως συσχετισμό δυνάμεων), αλλά η στρατηγική τους είναι μία, είναι πάγια (πιθανόν θεόπεμπτη…) και δεν πρέπει να αλλάζει από την πραγματικότητα. Αυτό λέει. Η πλησιέστερη περίπτωση παρόμοιου τύπου λογικής που μπορώ να σκεφθώ είναι εκείνη του αλκοολικού ήρωα στο «Under the Volcano» του Μάλκολμ Λάουρι. Κάθεται στο πεζοδρόμιο και λέει, πάνω-κάτω, «έχω ακούσει ότι η Γη γυρίζει, οπότε θα περιμένω να περάσει κάποια στιγμή το σπίτι μου από μπροστά». Ομοίως και οι Ελληνες ορθόδοξοι κομμουνιστές: μία στρατηγική έχουν, κάθονται λοιπόν και περιμένουν· κάποια στιγμή, η πραγματικότητα θα ταιριάξει με τη στρατηγική τους. Οπως το χαλασμένο ρολόι, που δύο φορές την ημέρα δείχνει τη σωστή ώρα.
Είναι παράλογο, αλλά από μία τουλάχιστον πλευρά στέκει: η περιπέτεια του ΣΥΡΙΖΑ δείχνει ότι ακόμη και στη σημερινή παρακμάζουσα Ευρώπη (στην παρακμάζουσα Δύση, υποστηρίζουν διακεκριμένοι ιστορικοί) είναι αδύνατο υπό ομαλές συνθήκες να υπάρξει κομμουνισμός ή παραλλαγές του – μικρή σημασία έχει. Μόνο μια μεγάλη αναστάτωση, με τη μαοϊκή έννοια του όρου (πόλεμος, επανάσταση, εμφύλιος κ.ά.), σε συνδυασμό με τις τοπικές συνθήκες, θα μπορούσε να ευνοήσει τις πιθανότητες μιας επανάληψης του πειράματος. Επομένως, ίσως υπάρχει κάποια σοφία στον παραλογισμό του ΚΚΕ, αφού η ύψιστη προτεραιότητά τους είναι η διατήρηση της πίστης. Και είναι γνωστό ότι οι περιττές επαφές με την πραγματικότητα αδυνατίζουν την πίστη…
Πηγή: Καθημερινή
