του Γιώργου Μαλούχου
Με την κατάσταση πια να είναι εκρηκτική στη χώρα, ο συνδυασμός των μέτρων «αλληλεγγύης» της Ε.Ε. και ελληνικής κυβέρνησης (αν υπάρχει τέτοιο είδος) εξελίσσεται σε ένα είδος πολιτικής – μαγνήτη προς νέα κύματα προσφύγων στην Ελλάδα: γιατί τι άλλο είναι το να διαφημίζεις από μόνος σου ότι ξεκινάς διαδικασίες όχι πλέον προσωρινής, αλλά μόνιμης εγκατάστασης;
Ούτως ή άλλως, είτε στη Βόρεια Ευρώπη θέλουν να πάνε είτε απλώς θέλουν να φύγουν από την Τουρκία, από εδώ θα περάσουν κι εδώ, τελικά, θα μείνουν περιμένοντας έστω και για χρόνια: αυτό είναι πλέον το μήνυμα που στέλνει η Ελλάδα και μοιάζει σα να προσκαλεί όλο και περισσότερους πρόσφυγες να έρθουν στη χώρα που λειτουργεί σα να θέλει και να μπορεί να δεχθεί τέτοιους πληθυσμούς.
Εν τω μεταξύ, με τη χώρα να διαλύεται, ο πρωθυπουργός το χει ρίξει στα… τιτιβίσματα. Αραγε απλώς κάνει ότι δεν καταλαβαίνει, ή μήπως πράγματι δεν καταλαβαίνει τι μεγέθους καταστροφή συντελείται αυτή την ώρα, υπό την εξουσία του; Είναι δυνατόν να μην αντιλαμβάνεται το τι συμβαίνει γύρω του; Και αν ναι, τελικά, τι είναι χειρότερο: να καταλαβαίνει και να κάνει τον αφελή, ή να μην είναι σε θέση να ούτε καν να δει την πραγματικότητα;
Όλα αυτά δεν προκύπτουν ως ερωτήματα μόνον – και κυρίως – εκ του αποτελέσματος: η καταστροφή έχει αρχίσει και συντελείται και οι εξελίξεις των οριστικά και με τη βούλα κλειστών συνόρων δεν έχουν επιστροφή για την Ελλάδα.
Με αυτά τα δεδομένα όμως, είναι πραγματικά ακατανόητο το πώς ο κ. Τσίπρας στέλνει αυτά τα περίφημα τιτιβίσματα με τα οποία λέει τις… απόψεις του για το πώς θα λυθεί το προσφυγικό.
Οι απίθανες, εξωπραγματικές πέντε αναρτήσεις του στο Twitter είχαν, υποτίθεται, σκοπό, να θέσουν το… διαπραγματευτικό πλαίσιο και τους ελληνικούς στόχους σε σχέση με το προσφυγικό εν όψει της χθεσινής συνάντησής του με τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ καθώς και της επικείμενης Συνόδου Κορυφής της ΕΕ.
Φυσικά, η συνάντηση με τον Τουσκ δεν θα ήταν δυνατόν παρά να επιβεβαιώσει ουσιαστικά την πορεία καταστροφής της χώρας ως τελεσίδικη. Το ίδιο θα συμβεί νομοτελειακά και στη Σύνοδο κορυφής. Δεν είναι δεκαπενταμελές εκεί: εκεί τα κράτη προασπίζονται τα συμφέροντά τους. Και από την ώρα που βρήκαν τον πρόθυμο να τους κάνει τη βρώμικη δουλειά, η ιστορία έχει ήδη τελειώσει.
Οσο για την Ευρωπαικη Επιτροπή, κι αυτή το μόνον που κάνει είναι να παρακαλεί την Τουρκία να μην στέλνει περισσότερους από 1.000 πρόσφυγες την ημέρα στην Ελλάδα και να τάζει λεφτά – που ούτε αρκετά είναι, ούτε αμέσως θα έρθουν, ούτε καν η Ελλάδα θα έχει το δικαίωμα να τα διαχειριστεί κεντρικά η ίδια, αλλά οι οργανώσεις… Φυσικό είναι να αντιδρά έτσι η Κομισιόν: το Λουξεμβούργο καταστρέφεται, ή η Γερμανία; Η Ελλάδα…
Πώς είναι δυνατόν μετά από όλα όσα έχουν συμβεί ο πρωθυπουργός να γράφει ακόμα στο Twitter ότι η λύση που θα πρέπει να δοθεί στο προσφυγικό είναι ευρωπαϊκή, συνολική και με την συνεργασία της Τουρκίας. Μα ποια λύση; Η «λύση» γι αυτούς δόθηκε και είναι η απόφαση να κλείσουν τα ελληνικά σύνορα. Αυτή είναι η «λύση». Δεν το κατάλαβε ακόμα;
Ακόμα χειρότερη είναι η, για μία ακόμα φορά, επιβεβαίωση της εξάρτησης της πολιτικής Τσίπρα από την Αγκυρα. Γράφει αυτάρεσκα: « Όπως εξήγησα στο γερμανικό κανάλι ZDF, χρειαζόμαστε μια συνολική λύση και την συνεργασία της Τουρκίας».
Δεν πρόκειται να πάρει τίποτα από τα δύο. Ούτε την «ευρωπαική λύση» που ήδη έχει δοθεί de facto αλλά ο ίδιος (κάνει ότι;) δεν το κατάλαβε, ούτε, πολύ περισσότερο, τη συνεργασία της Τουρκίας, η οποία βλέπει την πολιτική της να επιτυγχάνει απόλυτα…
Δυστυχώς, τα τιτιβίσματα δεν πρόκειται να σώσουν κανέναν και τίποτα. Η ουσία είναι ότι όταν όλοι οι άλλοι κάνουν πολιτική και μάλιστα πολιτική η οποία φορτώνει όλο το κακό στην Ελλάδα, ο πρωθυπουργός είναι πραγματικά σε κατάσταση «τρία πουλάκια».
Και γι αυτό άλλωστε συμβαίνουν όλα όσα τραγικά συμβαίνουν σε μια Ελλάδα όχι πια ευγνωμονούσα αλλά, δυστυχώς, ψυχορραγούσα…
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ
