ΠΟ98: Ο Χίτλερ στην εξουσία

ΠΟ98: Ο Χίτλερ στην εξουσία

1. Επαναλαμβάνω πως αυτά τα άρθρα εξετάζουν το ιστορικο-πολιτικό φαινόμενο του Χίτλερ και των Ναζί δείχνοντας τους κινδύνους κάθε απολυταρχισμού. Συνεχίζω λοιπόν με την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία.

Στις 30/1/33 το βράδυ, χιλιάδες φαιοχίτωνες SA (Sturm-Abteilung =θύελλας μαχητές) παρέλασαν φωνακλάδικα με δάδες αναμμένες μπροστά από την καγκελαρία ενώ ο Χίτλερ παρακολουθούσε με βραδινή ενδυμασία από ένα ανοιχτό παράθυρο. Θρίαμβος!

Στις 13/3 υψώθηκε η σημαία με τη σβάστικα στο δημαρχείο. Ήδη από τις 31/1 η σημαία είχε υψωθεί από τον Γκέρινγκ στο υπουργείο Εσωτερικών.

Ακολούθησε ο εμπρησμός του Ράιχσταγκ από έναν Ολλανδό κομμουνιστή, εντελώς άγνωστο στο ΚΚΓ! Στο μεταξύ ο Χίτλερ στις 31/3 έλαβε από το Ράιχσταγκ, που ήταν πλέον δικό του, δικτατορικές αρμοδιότητες κι εξαγγέλθηκαν τα πρώτα αντισημιτικά μέτρα: οι Εβραίοι απομακρύνονταν από δημόσιες υπηρεσίες, την εκπαίδευση, τα νοσοκομεία, τα δικαστήρια. Στην καλύτερη περίπτωση απολύονταν, στη χειρότερη εξαφανίζονταν. Επιπλέον, τα εβραϊκά μαγαζιά δέχτηκαν ανελέητο μποϋκοτάζ και πολλά άρχισαν να κλείνουν.

2. Με τον εμπρησμό του Ράιχσταγκ κομμουνιστές, σοσιαλδημοκράτες, διαφωνούντες δημοσιογράφοι και καλλιτέχνες και φυσικά Εβραίοι, μπορούσαν να συλληφθούν από τα SA και να εξολοθρευθούν.

Όλοι οι βουλευτές του ΚΚΓ απαγχονίστηκαν, ως συνέπεια!

Στη Βαυαρία την άνοιξη του ‘33 συνελήφθησαν περί τους 10.000 κομμουνιστές και στην Πρωσία περί τις 25.000. Παράλληλα συνελήφθησαν 100.000 αντιφρονούντες, βασανίστηκαν και τρομοκρατήθηκαν. Στο Βερολίνο και μόνο υπήρχαν πάνω από 100 πρόχειροι θάλαμοι βασανιστηρίων.

Τελικά στη διάρκεια του 3ου Ράιχ εξαφανίστηκαν περίπου 100.000 κομμουνιστές.

3. Το καλοκαίρι του 1933 ξεκίνησε μια εκστρατεία στειρώσεων. Περίπου 400.000 εγκληματίες, έκφυλοι και καθυστερημένοι στειρώθηκαν υποχρεωτικά. Ψυχιατρικοί ασθενείς, ομοφυλόφιλοι, ζητιάνοι, ιερόδουλες, διαρρήκτες κλπ., συλλαμβάνονταν με συνοπτικές διαδικασίες για να «αναμορφωθούν» ή να «εξαφανιστούν». Ήταν ζήτημα αποκατάστασης της φυλετικής καθαρότητας και ήταν πασίγνωστο από άρθρα εφημερίδων, ενημερωτικά φυλλάδια, ταινίες κι ενημερωτικές συγκεντρώσεις.

Στο Νταχάου γίνονταν πειράματα. Ένας από τους αιχμαλώτους κλεινόταν σε έναν θαλαμίσκο όπου η ατμοσφαιρική πίεση αυξανόταν ή μειωνόταν ωσότου ο άνθρωπος λιποθυμούσε ή πέθαινε: τελικά του άνοιγαν το κρανίο. Σε δεξαμενή ο αιχμάλωτος έπρεπε να αντέξει σε κρύο νερό που πάγωνε: μερικοί άντεχαν μια μέρα. Σε άλλους κρατούμενους γίνονταν παρακεντήσεις του συκωτιού αλλά δίχως αναισθησία, όπου πάλι δοκιμαζόταν η αντοχή του οργανισμού. Επιστημονική έρευνα!

4. Στις 30/1/33 ο Χίτλερ ανήλθε νόμιμα στην υπέρτατη εξουσία. Στις 30/6/34 την εδραίωσε παράνομα δολοφονώντας όλους τους ηγέτες των φαιοχιτώνων και μερικών πολιτικών αντιπάλων: «νύχτα των μεγάλων μαχαιριών».

Ο Ερνστ Ρεμ ήταν ο μεγάλος αρχηγός των SA και παλιός φίλος του Χίτλερ. Τόσο αυτός όσο και πολλοί άλλοι ήταν ομοφυλόφιλοι και οι δραστηριότητες τους με αγόρια ήταν γνωστές από το 1931 από δημοσιεύσεις σε εφημερίδες.

Όλοι δολοφονήθηκαν – δίχως δίκη – στα σπίτια τους, σε ξενοδοχεία, στους δρόμους, όπως γινόταν σε πόλεμο μεταξύ γκάγκστερ. Οι εκτελέσεις κράτησαν μερικές μέρες του Ιουλίου. Ήταν «πολιτικός κι εθνικός εξαγνισμός»!

Τον Έρνστ Ρεμ τον σήκωσε από το κρεβάτι του ο ίδιος ο Χίτλερ. Τον φυλάκισαν με την κατηγορία «προδοσίας» – που δεν αποδείχθηκε παρά με πλαστά έγγραφα – και τον εκτέλεσαν μέσα στο κελί του δύο αξιωματικοί των SS.

Περίπου 200 άτομα σφαγιάστηκαν εκείνη την περίοδο μαζί και ο φον Σλάϊχερ και η γυναίκα του. Ο φον Πάπεν γλίτωσε και διορίστηκε πρέσβης.

5. Πως τα ανέχονταν όλα αυτά οι Γερμανοί που στην πλειοψηφία τους δεν ανήκαν στο εθνικοσοσιαλιστικό εργατικό γερμανικό κόμμα; Που είχαν πάει τα εκατομμύρια των ενεργών κομμουνιστών, σοσιαλδημοκρατών και καλών χριστιανών;

Τρεις παράγοντες λειτούργησαν: εκφοβισμός, ευφροσύνη και αδιαφορία.

Η αδιαφορία είναι μια γενική τάση αλλού αδύναμη, αλλού όμως ισχυρή και δεν χρειάζεται λεπτομερέστερη εξήγηση.

Η ευφροσύνη οφειλόταν στο ότι τα 6 εκατομμύρια ανέργων είχαν σχεδόν εξαφανιστεί το 1937. Η οικονομία ενισχυόταν από την κατασκευή τεράστιων έργων υποδομής όπως αυτοκινητόδρομοι (autobahn) γνωστοί πλέον σε όλο τον κόσμο, και λιμάνια. Μετά ήρθε η πολεμική βιομηχανία. Το 1938 η γερμανική ανεργία ήταν μόλις 3%, ενώ στη Βρετανία ήταν 13% και στην Ολλανδία 25%.

Το Volksempfanger ήταν το γερμανικό ραδιόφωνο προσιτό από σχεδόν κάθε νοικοκυριό. Τα πρώτα Volkswagen αμάξια κατέβηκαν από ιμάντα της μαζικής παραγωγής. Το 1936 οι Ολυμπιακοί Αγώνες μεταδόθηκαν σε τηλεοπτικές εκπομπές από το Βερολίνο. Η Γερμανία γινόταν μεγάλη δύναμη.

Οι επιφυλάξεις των μετριοπαθών Γερμανών συρρικνώθηκαν από την οικονομική άνεση και τις πολιτικές και διπλωματικές νίκες του Χίτλερ. Και αν υπήρχαν ειδικά ιδρύματα όπου γίνονταν θανατώσεις με αέρια και σχετιζόμενα «νοσοκομεία», τι πείραζε που αυτοί οι ανεπιθύμητοι εγκληματίες παραμερίζονταν; Έτσι μεγάλος αριθμός φιλελεύθερων, σοσιαλδημοκρατών, χριστιανών και κομμουνιστών στα μέσα της δεκαετίας 1930 μεταμορφώθηκαν σε οπαδούς του Φύρερ.

6. Υπήρχε βέβαια και ο εκφοβισμός που περιγράφεται στα τμήματα §2-4.

Οι πολίτες γενικά δεν μιλούσαν. Το Τρίτο Ράιχ ήταν μια στυγνή, αδυσώπητη δικτατορία που βασιζόταν στη σιωπή.

Εκτός από τις αποτυχημένες προσπάθειες κατά της ζωής του Φύρερ, η μόνη αντίσταση που εκδηλώθηκε ήταν το «Λευκό Τριαντάφυλλο» στο Μόναχο που αποτελούνταν από μερικούς φοιτητές-ακτιβιστές. Σκορπούσαν φυλλάδια κι έγραφαν πάνω σε τοίχους «Απαιτούμε την ατομική μας ελευθερία» ή «Κάτω ο Χίτλερ». Πιάστηκαν όλοι και θανατώθηκαν.

Δεν υπήρχαν αρκετοί άνθρωποι με θέληση και θάρρος και διάφορες απόπειρες κατά της ζωής του Χίτλερ όπως και η κακά οργανωμένη συνωμοσία «Βαλκυρία» των αξιωματικών κατά του Δικτάτορα απέτυχαν οικτρά.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *