1. Ο G. Beckwith δεν αναφέρει το βιβλίο του B. Hodgkinson με την ιστορία της SES, Σχολής Οικονομικής Επιστήμης του Λ. Μακλάρεν. Μπορεί να το διάβασε μα να θεώρησε πως δεν υπήρχε κάτι άξιο μνείας στο δικό του Ouspensky’s Fourth Way. Αλλά τουλάχιστον αναφέρει στην βιβλιογραφία του τη βιογραφία του Λ. Μακλάρεν από την κα Τόλεϊ (The Power Within), που όμως δεν βρίσκεται στην λίστα βιβλίων της SES επειδή μάλλον κρατά ανοικτό το θέμα της Διαθήκης του Λ. Μακλάρεν. (Ο Ν. Καζάνας, σχολάρχης στην Αθήνα, επίσης αποχώρησε από την Σχολή του Λονδίνου για το ίδιο θέμα, όπως και ο John Lehman της Βοστώνης. Ο Καζάνας δημοσίευσε μια Ακαδημαϊκή μελέτη Economic Principles in the Vedic Tradition, Delhi 2010, αφιερωμένη στον Λ. Μακλάρεν που ήταν δάσκαλός του: αυτή πραγματεύεται τις οικονομολογικές αρχές που δίδασκε ο Λ. Μακλάρεν τις οποίες ο Καζάνας ανίχνευσε στα αρχαία κείμενα της Βεδικής Παράδοσης. Αυτή επίσης δεν είναι στην λίστα. (Παράξενο; Όχι και τόσο.)
2. Ο G. Beckwith αναφέρει κι ένα αδημοσίευτο έγγραφο Last Remembrances of a Magician, το οποίο βρίσκεται στην κατοχή ατόμων κυρίως της Study Society αλλά τελευταία (Σεπτ. 2017) κυκλοφορεί κάπως ευρύτερα και στο Διαδίκτυο. Έχει δύο τουλάχιστον εκδοχές. Αλλά οι κόπιες στη γενική κυκλοφορία δεν έχουν τα κεφάλαια 9-13 και μέρος του 14: αυτά θεωρούνται «απόρρητα». Εγώ στάθηκα τυχερός και απέκτησα μερικά από τα «απόρρητα» – και τότε κατάλαβα γιατί δεν κυκλοφόρησαν.
Το Last Remembrances of a Magician λέγεται γράφτηκε από τον Φράνσις Ρόουλς και τον Rodney Colin Smith που ζούσαν με τον Ουσπένσκι στο Lyne Place από τις 23 Ιανουαρίου, όταν ο Ουσπένσκι επέστρεψε από τις ΗΠΑ ως τις 2 Οκτωβρίου 1947 οπότε απεβίωσε. Μερικά μέρη μπορεί να γράφτηκαν από τον Ρόουλς, κάτι που εγώ αμφιβάλλω. Το ύφος μοιάζει γενικά να είναι του R. Colin Smith.
3. Ο G. Beckwith εισάγει το Last Remembrances of a Magician στη σ.16 του βιβλίου του. Το συνδέει με τις εσωτερικές σχολές που αναφέρονται στο Νέο Πρότυπο του Σύμπαντος του Ουσπένσκι. Παραθέτει ένα απόσπασμα για σχολές που ίσως, όπως νόμιζε τότε ο Ουσπένσκι, να υπάρχουν «σε άλλο επίπεδο». (Τοποθετεί το απόσπασμα του Ουσπένσκι στον Πρόλογο ενώ αυτό βρίσκεται στην Εισαγωγή σ.7, και το αναφέρω διότι σε πολλά σημεία ο G.Beckwith δείχνει απρόσεκτος.)
Εδώ, λοιπόν, ο G. Beckwith παραθέτει ένα απόσπασμα από το Last Remembrances of a Magician (κεφ 7, σ. 50-51) προσθέτοντας πως «μεταξύ 1942-43 μια βαθιά αλλαγή φαίνεται να επήλθε στον Ουσπένσκι», ο οποίος το 1947 είπε-
«Βρήκα σχολή. Δεν περίμενα να βρω σχολή, μα βρήκα σχολή. Πέντε έτη. Άνθρωποι ακόμα εργάζονται εκεί.» Και λίγο αργότερα. «Μου πήρε πολύ καιρό, εν τούτοις, κατανόησα ορισμένα πράγματα». Αργότερα πάλι: «Τότε έλεγα πολλά φανταστικά πράγματα. Τώρα γνωρίζω λιγότερα».
Ο G. Beckwith υπαινίσσεται πως κάπου στα 1942-43 στις ΗΠΑ ο Ουσπένσκι ίσως να βρήκε μια σχολή «σε άλλο επίπεδο» και το αποκάλυψε ξαφνικά 5 χρόνια αργότερα, το 1947, στην Αγγλία. Πολλά παράξενα θαυμαστά έχουν συμβεί, βέβαια. Μα γιατί να προσφεύγουμε σε τέτοιες ερμηνείες (πως δηλαδή ο Ουσπένσκι βρήκε σχολή σε άλλο, μεταφυσικό, υπερφυσικό, επίπεδο), ενώ υπάρχει μια πολύ απλούστερη ερμηνεία στη γνωστή μας πραγματικότητα;
Αφού ο Ουσπένσκι αναφέρει «Πέντε έτη» χωρίς άλλο προσδιορισμό γιατί να μη θεωρήσουμε πως εννοούσε τα 5 χρόνια που μελέτησε με τον Γκουρτζίεφ αρχίζοντας το 1915 στη Μόσχα και στην Πετρούπολη πρώτα και, μετά, σπαστά, στα διάφορα μέρη της αναγκαστικής εξορίας τους ως το 1920 στην Κωνσταντινούπολη, οπότε χώρισαν οι δρόμοι τους και ο Ουσπένσκι εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο;
Ο Ουσπένσκι έψαξε όντως πολύ καιρό και στη Ρωσία και στην Ανατολή για σχολή. Και φυσικά, υπήρχαν ακόμα πολλοί άνθρωποι που εργάζονταν το 1947 με τον Γκουρτζίεφ και στην Ευρώπη και στην Αμερική.
Σίγουρα αυτή η ερμηνεία είναι πιο ρεαλιστική και κατανοητή!
Επιπλέον, στο Αναζητώντας τον Κόσμο του Θαυμαστού η ιδέα σχολής σε άλλο επίπεδο απαξιώνεται. Η σχολή πρέπει να είναι στο επίπεδο του γνωστού μας χωροχρόνου.
Στο επόμενο φύλλο θα εξετάσω λεπτομερέστερα το Last Remembrances of a Magician.
