1. Ο Α. Δρυμιώτης (Καθημερινή, 12/2/17) μας θύμισε πως στις 16/1/17 η κα Γεροβασίλη στη νέα της θέση ως υπουργός Διοικητικής Ανασυγκρότησης διόρισε 156 αθλητές που είχαν “διακριθεί” στο αγώνισμά τους !
Συνηθέστατη πρακτική σε όλες τις κομμουνιστικές χώρες την εποχή της Σοβιετίας και του “υπαρκτού σοσιαλισμού” στην Ευρώπη.
Δηλαδή πίσω ολοταχώς και σε αυτόν τον τομέα.
Και για να μην έχουμε αμφιβολία για τη ρουσφετολογία της κας υπουργού που νωρίτερα διέπρεψε στη ψευδολογία ως εκπρόσωπος της κυβέρνησης και του Σύριζα, η ίδια προχώρησε και σε άλλους διορισμούς στις 25/1/17 συγγενών θανόντων εξαιτίας των καταστρεπτικών πυρκαγιών του 2007! Πρόκειται για καμιά δεκαριά άτομα, προφανώς φίλα προσκείμενα, για τα οποία φτιάχνεται ολόκληρη νομοθετική διάταξη. Πού τους βρήκαν τώρα, 10 χρόνια αργότερα;
2. Ας επιστρέψουμε στους αθλητές όμως.
Η νομοθετική διάταξη διορισμού γίνεται για την “προστασία της εθνικής οικονομίας… και την αντιμετώπιση της δημοσιονομικής κρίσης”!
Το φαντάζεσθε;… Η κα Γεροβασίλη συνεχίζει την ψευδολογία της.
Υπάρχουν, ισχυρίζεται το υπουργείο της ρουσφετολογίας, κενές οργανικές θέσεις εδώ κι εκεί στο Δημόσιο. Έτσι λοιπόν, για την προστασία της πάσχουσας οικονομίας διορίζει 156 αθλητές χωρίς να προκαλείται πρόσθετη δαπάνη!
Δηλαδή δεν θα πληρώνονται οι αθλητές;
Βεβαίως και θα (καλο-)πληρώνονται, μα δεν θα πληρώνονται άλλοι στη θέση τους. Το ότι δεν γίνεται καμία εξοικονόμηση όπως θα έπρεπε στις συνθήκες δημοσιονομικής κρίσης δεν ενδιαφέρει!
Τέτοια είναι η λογική της κας Γεροβασίλη και των Συριζανελλήνων.
3. Αθλητές που διακρίνονται διεθνώς με καλές επιδόσεις κι έτσι τιμούν τη χώρα τους, θα έπρεπε ίσως να τιμώνται αντίστοιχα από την Πολιτεία – ακόμα και με κάποιο χρηματικό ποσό.
Με το ίδιο σκεπτικό, φυσικά, θα έπρεπε να τιμά η Πολιτεία Έλληνες επιστήμονες διεθνούς κύρους (σε ξένα Πανεπιστήμια κλπ), καλλιτέχνες, συγγραφείς με έργα μεταφρασμένα σε ξένες γλώσσες και παρόμοια πρόσωπα.
Η Πολιτεία δεν το έκανε και δεν το κάνει. Όχι μόνο το νυν καθεστώς των τσιπριστών που απεχθάνονται την αριστεία, μα και παλαιότερες κυβερνήσεις: όλοι οι πολιτικάντηδες απεχθάνονται την αριστεία – κι ας λένε άλλα.
Οι αθλητές έχουν τους συλλόγους τους και, κυρίως, τους χορηγούς τους (και διαφημίσεις) αν τύχουν όντως διεθνούς διάκρισης. Μερικοί σίγουρα είναι ντοπαρισμένοι και δεν τους αξίζει τίποτα.
Γιατί πρέπει να τους πληρώνουν επιπλέον οι έλληνες φορολογούμενοι; Οι αθλητές τι το καλύτερο έχουν από επιστήμονες, καλλιτέχνες, λόγιους, συγγραφείς και άλλους εξειδικευμένους της αριστείας;… Τίποτα.
4. Μα, όπως υποδείχνει ο κ. Δρυμιώτης, υπάρχει ακόμα μια πτυχή.
Ο διορισμός στο αμαρτωλό Δημόσιο δίνει τώρα λάθος μήνυμα, δίνει την εντύπωση ενός δώρου, μιας χαριστικής πράξης. Και αυτό δείχνει την αληθινή διάθεση των πολιτικάντηδων.
Η αξιοκρατία για την οποία κόπτονται οι πολιτικάντηδες κάθε απόχρωσης πάει μακρινό περίπατο.
Οι άμεσοι διορισμοί γίνονται μόνο για ψηφοθηρικούς λόγους, όχι για την προστασία της εθνικής οικονομίας.
Οποιαδήποτε κενή θέση πρέπει να καταλαμβάνεται μετά από διαγωνισμό, αφού ο διορισθείς έχει αποδείξει πως όντως αξίζει να την κατέχει. Όχι να διορίζεται χαριστικά.
