1. Ο Τζον Μπάιντεν έδειξε καθαρά τη νέα αμερικανική νοοτροπία λέγοντας πως δεν θα σκοτώνονται Αμερικανοί για μια χώρα της οποίας ο στρατός δεν θέλει (να μάθει) να πολεμά.
Ο Μπάιντεν, ή όποιος έγραψε τον λόγο του, προσπάθησε να δικαιολογήσει μια πολιτική αχρειότητας που παραδόξως, ξεκίνησε με τον “φιλελεύθερο, δημοκρατικό” Κλίντον, αναπτύχθηκε πλήρως με τον Τζωρτζ Μπους νεότερο και κορυφώθηκε με τον Τραμπ ο οποίος είχε αποφασίσει την απόσυρση για τον Μάιο 2021 μα με χαρακτηριστική αήθη συνήθεια ρίχνει τώρα το φταίξιμο στον Μπάιντεν.
Η πολιτική που αναφέρω είναι ψεύδος κι εξαπάτηση. Δεν είναι καινούρια, μα γίνεται πια επίσημα, ξεδιάντροπα.
Μη καταλαβαίνοντας τις πραγματικές δυνάμεις που κινητοποιούν λαούς σε μια ή άλλη κατεύθυνση, έχοντας ως αρχή τους μόνο τα στενά αμερικανικά συμφέροντα αισχροκέρδειας, έλεγαν χοντρά ψέματα κι έφτιαχναν φέικ νιους για να προωθήσουν τα συμφέροντα. Πολύ πριν τους Αφγανούς, εγκατέλειψαν τους Βιετναμέζους του Νότου στους οποίους είχαν φορτώσει μια απάνθρωπη ρωμαιοκαθολικών ηγετών διεφθαρμένη δικτατορία. Πιο πρόσφατα εγκατέλειψαν τους Κούρδους στο έλεος των Τούρκων, τους Σύριους στο έλεος των Ρώσων.
2. Δεν στήριξαν τίποτα υγιές, ίσως διότι δεν υπάρχει κάτι απόλυτα υγιές, μα πιο πολύ διότι παρά την παρακαταθήκη που κληρονόμησαν από τους Πατέρες του Έθνους, δεν γνωρίζουν τι είναι υγιές εκτός από τις γεμάτες τσέπες τους και καταθέσεις στην Τράπεζα.
Δεν έμαθαν τίποτα από την αποτυχία τους στο Ιράκ. Ο Bush και ο Blair (Βρετανία) χρησιμοποίησαν ψεύδη, ραδιουργίες κι εξαπάτηση για να εισβάλουν στο Ιράκ, ενώ δεν υπήρχαν τα φοβερά όπλα που οι Αμερικανο-Βρετανοί διέδιδαν πως ο Σαντάμ Χουσεΐν θα χρησιμοποιούσε κατά της Δύσης.
Παρά την αστάθεια και τις εσωτερικές διενέξεις, το Ιράκ γλίτωσε από τους Ισλαμιστές – για την ώρα. Δεν είναι, όπως άλλοι, φιλοπόλεμοι ή φανατικός λαός οι Ιρακινοί.
3. Το Αφγανιστάν είναι διαφορετικός λαός, μείγμα πολλών φυλών πάντα έτοιμων για πόλεμο κι εχθρικοί προς ξένους στο έδαφός τους. Έτσι ήταν και την εποχή του Μεγαλέξανδρου. Και η κυριαρχία των Ελλήνων δεν κράτησε πολύ. Ούτε των Βρετανών στον 19ο αιώνα. Ούτε των Ρώσσων στον 20ο αιώνα. Και, τρισχειρότερα, ούτε των Αμερικανών στον 21ο αιώνα.
Γράφω «τρισχειρότερα», διότι όταν οι Ρώσοι αποχώρησαν η χώρα άντεξε περίπου 3 έτη! Όταν οι Αμερικανοί αποχώρησαν, ούτε 3 βδομάδες!
Ανέφερα τον Κλίντον. Θυμάμαι να τον δείχνουν τα κανάλια να δίνει εξηγήσεις με χάρτες γιατί έπρεπε να επιτεθεί στη Σερβία και ήταν ολοφάνερο πως δεν είχε ιδέα για την περιοχή των Βαλκανίων – ούτε του παρελθόντος ούτε του παρόντος.
4. Ούτε ο πολύς Κένεντι γνώριζε τις πραγματικότητες του Βιετνάμ. Ούτε κανένας άλλος Πρόεδρος γνώριζε τίποτα ουσιαστικό για τον κόσμο πέρα από τα στενά συμφέροντα της Αμερικής όπως τα έβλεπαν οι ίδιοι.
Η Αμερική έχει δημοκρατικό πολίτευμα, υποτίθεται, όπου κάθε πολίτης έχει δικαίωμα στη Ζωή, στην Ελευθερία και στην Ευτυχία – εκτός από τους άκληρους, άστεγους, καταπιεσμένους και γενικά στερημένους. Κι έτσι βλέπουμε ανισότητες τεράστιες με λίγους να διαφεντεύουν το 90% του πλούτου, πολλούς το 8% και την πλειονότητα μόλις το 2%.
Δέκα ή δώδεκα οικογένειες ή όμιλοι επιχειρηματικοί διαφεντεύουν την πολιτική και αποφασίζουν ποιος θα είναι Πρόεδρος. Και ο Πρόεδρος με τους παρατρεχάμενους θα προωθήσει τα συμφέροντά τους που είναι τα συμφέροντα της Αμερικής.
Η προεδρική κυβέρνηση δεν καταλαβαίνει πολλά για τον ευρύτερο κόσμο.
Θα επανέλθω.