1. Ο κ. Κακλαμάνης, βουλευτής του ΠΑΣΟΚ και πρώην Πρόεδρος της Βουλής, σε επιστολή του (Καθημερινή 18/12/11, σ20) επιτίθεται στον Π. Μανδραβέλη, δημοσιογράφο, ο οποίος καταφέρθηκε στις «Απογραφές» (10/12/11) εναντίον του καναλιού «Βουλή-Τηλεόραση» και γενικότερα της δημόσιας/κρατικής ραδιοτηλεόρασης «με αφορμή την απεργία των εργαζομένων στην ΕΡΤ Α.Ε.», όπως γράφει και αποδίδει στον δημοσιογράφο «νεοφιλελεύθερες εμμονές».
Γράφει επίσης ο κ. Κακλαμάνης πως «κάθε καλόπιστος παρατηρητής γνωρίζει ότι η δημόσια τηλεόραση και ο σταθμός της Βουλής αποτελούν μια νησίδα γνήσιας έκφρασης όλων των υπαρκτών ρευμάτων της πολιτικής, πνευματικής και κοινωνικής ζωής» και δίνουν «ένα πρότυπο ελευθερογνωμίας και καλαισθησίας σε αντίθεση με τα κερδοσκοπικά ιδιωτικά κανάλια και την άθλια τηλεοπτική πραγματικότητά» τους, όπου «κυριαρχούν ο φασισμός της επιλεκτικής προβολής των ημετέρων απόψεων και προσώπων και ο πολιτισμικός μεσαίωνας των απορριμμάτων εγχώριας και αλλοδαπής προέλευσης».
Πάντα με εντυπωσιάζει η συχνότατη αποφθεγματικότητα και λακωνικότητα των λόγων του κ. Κακλαμάνη. Εδώ επιδίδεται σε υπερχειλισμένη ρητορική που όμως εκφράζει την ίδια νοοτροπία: ότι δηλαδή ο ίδιος είναι, αν όχι παντογνώστης, τουλάχιστον «γνώστης» της πραγματικότητας και ακριβοδίκαιος κριτής, ότι το ΠΑΣΟΚ στο οποίο ανήκει είναι η ενσάρκωση της αρετής και δικαιοσύνης και ότι η ιδεολογία του κόμματός του είναι πολύ διαφορετική από τον νεοφιλελευθερισμό (των ελεύθερων αγορών και μη κρατικού παρεμβατισμού). Ωστόσο, αληθινά, δεν με ενδιαφέρει διόλου ο κ. Βουλευτής και η σκέψη του, αλλά τα δημόσια κανάλια.
2. Πρώτα πρώτα θα συμφωνήσω πλήρως πως πάρα πολλά προγράμματα στα ιδιωτικά κανάλια είναι άθλια, ακαλαίσθητα και χυδαία. Ιδίως τα κουτσομπολίστικα με τις κενοκέφαλες κούκλες και τα αντίστοιχα ανδροειδή.
Από δω και πέρα όμως αναρωτιέμαι αν ο κ. Κακλαμάνης, βολεμένος όπως είναι στη Βουλή εδώ και δεκαετίες, βλέπει την πραγματικότητα ή λέει την αλήθεια ή κρίνει ορθά.
Διότι ορισμένοι παρουσιαστές ή ρεπόρτερ στην ΕΡΤ (1, ΝΕΤ, 3, Βουλή, Πρίσμα, Σπορ) είναι εξίσου χυδαίοι, και κάποτε πιο αμόρφωτοι και δυσλεξικοί από τους συναδέλφους τους στα ιδιωτικά κανάλια. Το ίδιο ισχύει για πολλά από τα προγράμματα που μόνο καλαισθησία δεν έχουν. Ας μας πει ο κ. Κακλαμάνης με ποια κριτήρια θεωρεί «καλαίσθητες» τις επαναλήψεις σαχλών ταινιών από τις δεκαετίες 1950 και 1960.
Διότι το κανάλι ΣKAΪ του κ. Αλαφούζου έχει αρκετή ευπρέπεια στον σύνολο προγραμματισμό του και αρκετή αντικειμενικότητα στα Δελτία Ειδήσεων. Ωστόσο, από την άλλη, το ALTER για κάποιο διάστημα εξαπέλυσε μια χυδαία επίθεση κατά του κ. Αλαφούζου, όταν το ΣKAΪ και η Καθημερινή φώτισαν τον υπερδανεισμό, τη χρεοκοπία και την συνακόλουθη ρήξη του ALTER με το κόμμα του ΠΑΣΟΚ. (Μήνες πολλούς έχουν να πληρωθούν οι διάφοροι υπάλληλοι του σταθμού που τώρα έκαναν επίσχεση διακόπτοντας κάθε μετάδοση.) Ο κ. Κουρής του ALTER θεωρούσε κάποτε τον εαυτό του μέγα ευεργέτη της Ελλάδας, διότι με την Αυριανή του «είχε γκρεμίσει τον καραμανλισμό»! Αλλά ο κ. Κουρής ήταν κολλητός του Ανδρέα Παπανδρέου, ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ και η Αυριανή θεσμός του κόμματος, ωσότου έπαψε να παίρνει τα χαριστικά δάνεια.
Διότι σε τελευταία ανάλυση είναι οι πολιτικοί, οι βουλευτές και υπουργοί και τα κόμματα, που με τις γνωστές και άγνωστες διαπλοκές τους, εξέθρεψαν τα κερδοσκοπικά ιδιωτικά κανάλια. Δεν πιστεύω πως δεν γνωρίζει ο κ. Κακλαμάνης τη συχνότητα με την οποία παρέμβαιναν (και θα παρεμβαίνουν) κυβερνητικά στελέχη στη μετάδοση προγραμμάτων των ιδιωτικών καναλιών. Κάποτε μάλιστα αυτό γίνεται από το γραφείο του πρωθυπουργού, όπως όταν ένα κανάλι είχε αρχίσει να δείχνει πώς ένας ξένος Οίκος ευνοήθηκε από την κυβέρνηση του κ. Σημίτη σε σχέση με τα μέτρα ασφαλείας στους Ολυμπιακούς της Αθήνας (το περιβόητο και πανάκριβο σύστημα C4I): το πρόγραμμα διακόπηκε στη μέση μιας πρότασης του ρεπόρτερ!
Ο «φασισμός της επιλεκτικής προβολής» (κ. Κακλαμάνης) γεννήθηκε από την ίδια την κυβέρνηση, αρχής γενομένης από τον ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ. Ο φασισμός ή ολοκληρωτισμός συχνά στον 20 αιώνα (Στάλιν, Χίτλερ, Μουσολίνι) ήταν μια μετάλλαξη του σοσιαλισμού, που σαν πολιτική θεώρηση αποδεικνύεται τρισχειρότερος του νεοφιλελευθερισμού καθώς οδηγεί σε ελεφαντίαση του κράτους ή χρεοκοπία, όπως είδαμε.
3. Μπορεί να κάνω λάθος, και ζητώ συγνώμη, αλλά δεν πιστεύω πως το κανάλι της Βουλής ιδρύθηκε για να έχουν οι Έλληνες πολίτες καθαρή πληροφόρηση για το τι λέγεται στο Κοινοβούλιο «χωρίς ενδιάμεσους παραμορφωτικούς φακούς». Πιστεύω πως το κανάλι αυτό επινοήθηκε, όπως και άλλοι δημόσιοι οργανισμοί, αν κρίνω από τα λόγια ορισμένων γνωστών, μάλλον για να βολευτούν διάφοροι «ημέτεροι» του ΠΑΣΟΚ.
Ο κ. Κακλαμάνης μοιάζει να αγνοεί την απλή πραγματικότητα, αν νομίζει πως οι μάζες του λαού, ή έστω οι διανοούμενοι, πρόκειται ποτέ να μείνουν κολλημένοι στους δέκτες τους και να παρακολουθούν εναγωνίως τις αγορεύσεις στη Βουλή με τα άδεια έδρανα και στις επιτροπές της. Αυτές οι προβολές είναι οι πιο παρανοϊκά ανιαρές. Ας μας δώσει ο κ. Βουλευτής τα ποσοστά ακροαματικότητας για τις διάφορες επιτροπές!
Όσο περισσότερα κανάλια, τόσο το καλύτερο – αλλά μόνον εφόσον δεν πληρώνουμε όλοι εμείς οι φορολογούμενοι για να τακτοποιούνται «ημέτεροι» και οι γόνοι τους.
Δεν χρειαζόμαστε τόσα κανάλια. Και σε μια εποχή άγριας λιτότητας, που επήλθε χάρη στην ανικανότητα, ατολμία και ανευθυνότητα της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ από το 2009, είναι κραυγαλέα απαραίτητο να συγχωνευθούν όλα τα κρατικά τηλεοπτικά κανάλια σε τρία το πολύ. Οι βουλευτικές αγορεύσεις μπορούν να παρουσιάζονται αν και όταν χρειάζεται σε αυτά τα κανάλια, ένα από τα οποία ας προβάλλει ποιοτικά προγράμματα με όπερα, μπαλέτο, συναυλίες και συζητήσεις ελευθερογνωμίας.
Ο κ. Κακλαμάνης μάλλον προσποιείται πως δεν γνωρίζει τη διαφθορά, τη σπατάλη και τα πισωμαχαιρώματα που βασιλεύουν στη ραδιοτηλεόραση. Αφού η διαφθορά έχει απλωθεί από το επίπεδο των υπουργών και συμβούλων τους ως τα κατώτατα στρώματα της κοινωνίας, στα ταξί (υπερχρεώσεις), στις οικοδομές (ευτελέστατα υλικά) και στα αθλητικά (ντοπάρισμα πρωταθλητών, στημένα ποδοσφαιρικά παιχνίδια), γιατί δηλαδή οι κρατικές ραδιοτηλεοπτικές υπηρεσίες θα είναι αμόλυντες από ιδιοτέλεια;
Ένα δείγμα χαρακτηριστικό της κατάστασης είναι η μη-ανανέωση της θητείας του κ. Γ. Μουχταρίδη στη Ραδιοφωνία, παρά την εξαιρετικά επιτυχή θητεία του όπου ανέβασε την ακροαματικότητα του Κόσμος. Άλλο δείγμα, η δυσμενής αντιμετώπιση του κ. Βαξεβάνη παρά τις αποκαλυπτικές και σχετικά φθηνές εκπομπές του. Τρίτο και καλύτερο, ίσως, είναι οι «απεργίες» των τηλεοπτικών καναλιών της ΕΡΤ (με την αηδιαστική ανακοίνωση πως «απαξιώνονται»), που γίνονται με επιτήδεια συχνότητα ώστε να μη χάνουν χρήματα οι «απεργούντες».
Τώρα, αν ο κ. Κακλαμάνης από υστεροβουλία ή από καθαρή άγνοια θέλει να προβάλει έναν ενάρετο χαρακτήρα των κρατικών τηλεοπτικών καναλιών, μπορεί να το κάνει. Αλλά τέτοιος χαρακτήρας ανήκει στη σφαίρα της φαντασίας.
Όσο πιο γρήγορα γίνουν οι απαραίτητες συγχωνεύσεις, τόσο το καλύτερο για το υπερχρεωμένο κράτος μας.
4. Οι βιοπαλαιστές της Βουλής όλων των κομμάτων, που μόνο τον λαό δεν εκπροσωπούν άσχετα με το τι νομίζουν οι ίδιοι, δείχνουν μια παθολογική αδυναμία να κατανοήσουν πως οι φοβερά υπερτροφικές και υπέρβαρες δημόσιες υπηρεσίες δεν παράγουν ούτε ένα Ευρώ ενώ απορροφούν πολλά δισεκατομμύρια. Οι φοροεισπράκτορες μάλιστα χάρη στις πλεκτάνες των πολιτικών και δη των υπουργών, όπως φημολογείται, αδυνατούν να εισπράξουν τα οφειλόμενα από τους φοροφυγάδες!
Εντούτοις τέτοια είναι η σοσιαλδημοκρατική νοοτροπία που δεν διανοείται να βάλει σε αυστηρή δίαιτα το λιπαρό κράτος αλλά επιτίθεται και σακατεύει τον ιδιωτικό τομέα, ο οποίος μονάχος παράγει πλούτο και μάλιστα εμποδιζόμενος από την κρατική γραφειοκρατία που στις διάφορες βαθμίδες της απαιτεί «γρηγορόσημα» και «φακελάκια».
Οι μάζες του λαού βρίσκουν πολύ μεγαλύτερη ψυχαγωγία και πληροφόρηση στα ιδιωτικά κανάλια με τις τούρκικες σαπουνόπερες παρά στα κρατικά με τη διανοουμενίστικη ψευδοκουλτούρα, σύμφωνα με τακτικές δημοσκοπήσεις. Επομένως….
Η εξυγίανση του Δημόσιου το οποίο προκαλεί τόσες παθήσεις στην Πολιτεία, απαιτεί την ταχύτερη δυνατή συγχώνευση των κρατικών καναλιών.
