- Πρόσφατα πάλι, ο ευφραδέστατος κ. Βενιζέλος ανέφερε σε συνέντευξη του το γεγονός πως πολλοί Έλληνες κλέβουν το κράτος φοροδιαφεύγοντας. Αυτό είναι ορθό και στην πραγματικότητα όλοι το κάνουμε όπως και όποτε μπορούμε διότι όλοι έχουμε την αδιάσειστη πεποίθηση, αν και όχι εκλογικευμένη, πως το κράτος και μας κλέβει και μας κοροϊδεύει.
Αλλά υπάρχουν τουλάχιστο δύο άλλα σχετικά τα οποία δεν έθιξε ο κ. υπουργός.
Πρώτα πρώτα, δεν είπε πως ο ίδιος και άλλοι υπουργοί καθώς και ο πρωθυπουργός ψεύδονται ασύστολα. Κανένας τους δεν βγήκε μέχρι τώρα, που ένα απλό δημοσιονομικό έλλειμμα μικρότερο από εκείνο άλλων ευρωπαϊκών χωρών τερατοποιήθηκε σε μια τεράστια κρίση εθνικής καταστροφής, και να ομολογήσει τις εγκληματικές παραλήψεις και ηλιθιότητες της κυβέρνησης στα δυο χρόνια ζωής της. Σε κάθε ομιλία ή γραπτό τους βάζουν ανώδυνες φράσεις όπως “αστοχίες, καθυστερήσεις” και ρίχνουν το φταίξιμο σε προηγούμενες κυβερνήσεις και στους Ευρωπαίους, τους κακούς, που μας επιβουλεύονται.
Βέβαια το ψεύδος δεν τους είναι μια καινούργια πάθηση. Ακούστε τους να μιλούν με τόση αφοπλιστική συμπόνια και στοργή για τον ελληνικό λαό στην προεκλογική περίοδο του 2009:
2.Μετά ο ίδιος ο κ. Βενιζέλος κλέβει από το κράτος, όπως κάνουν όλοι οι υπουργοί καθώς και οι 300 της Βουλής. Το ίδιο έκαναν και οι προκάτοχοί τους. Η κλοπή παίρνει πολλές μορφές.
Ας πιστέψουμε πως ο πρωθυπουργός και τα μέλη της κυβέρνησης του είναι εντιμότατοι άνθρωποι: δεν παίρνουν μίζες· δεν βοηθούν πλουσίους να φοροδιαφεύγουν· δεν κλέβουν άμεσα από τα κρατικά/υπουργικά ταμεία· και πως οι (απόρρητες=ανεξέλεγκτες!) υπερ-αυξημένες δαπάνες του υπ. Εξωτερικών (2009, 57 εκμ. από 18½ του προϋπολογισμού· 2010, 68 από 18· 2011, 43 από 34 ως τώρα) όντως δεν πήγαν σε ιδιωτικές τσέπες.
Κλέβουν όμως με το να διορίζουν “ημέτερους” σε προσοδοφόρα πόστα στο Δημόσιο: έτσι χρηματοδοτούν τους δικούς τους κλέβοντας από τους φόρους που πληρώνουν οι άλλοι πολίτες. (Οι πολίτες πληρώνουν φόρους για να εξασφαλίσουν κάποιες υπηρεσίες από το κράτος: υγειονομική περίθαλψη, παιδεία για τα παιδιά τους, ασφάλεια από κλέφτες και άλλους κακοποιούς, καλούς δρόμους για να ταξιδεύουν, σύνταξη για τα γηρατειά τους και παρόμοια – υπηρεσίες οι οποίες είναι ελλιπέστατες σε βαθμό αθλιότητας, εκτός από το ταχυδρομείο, στο οποίο πληρώνουν τα γραμματόσημα.)
Κλέβουν επίσης καθώς αμείβονται με παχυλούς μισθούς κι επιδόματα, με δωρεάν τηλέφωνα, αυτοκίνητα, ταξίδια, με υπαλλήλους, συνεργάτες και συμβούλους και με απαράμιλλες συντάξεις – αλλά και για (επ-)ερωτήσεις τις οποίες κοπιάρουν ο μεν από τον δε αλλάζοντας ένα σημείο στίξης εδώ ή μια λέξη εκεί.
Μερικοί εθνοπατέρες μάλιστα όπως αποδείχθηκε πρόσφατα, κλέβουν παίρνοντας διπλές αμοιβές ή συντάξεις!
Κλέβουν, επιπλέον, δίνοντας ασυλία στους εαυτούς τους ακόμα και για ενδεχόμενες παραβάσεις ή παρανομίες εκτός του πολιτικού πεδίου για θέματα προσωπικά, οικογενειακά ή επαγγελματικά, όπως πρόσφατα η (σε διάσταση με τον άντρα της) κα Μ. Αποστολάκη για την ασυλία της οποίας η Βουλή με χρήματα των φορολογούμενων αναγκάστηκε, από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο στη Χάγη παρακαλώ (!), να πληρώσει πρόστιμο και έξοδα δίκης συνολικά 19.000 Ευρώ! Μια αισχρή μαφιόζικη νοοτροπία.
Πρώτιστα όμως κλέβουν μην ξέροντας και μην κάνοντας τη δουλειά τους και ως βουλευτές και ως υπουργοί. Αυτό είναι ασυγχώρητο, όπως η βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος στο οποίο (και Αγία Τριάδα) ορκίζονται.
Αυτό είναι το ήθος τους: ψεύδος, κλοπή, άγνοια – και δεν εξαιρώ βουλευτές και πρώην υπουργούς της ΝΔ ή άλλων κομμάτων.
3.Δυστυχώς έχουν τόσο συνηθίσει την αναλήθεια που δεν ψεύδονται μόνο προεκλογικά τάσσοντας ουτοπίες. Ψεύδονται και μετεκλογικά. Πάντα κατηγορούν την προηγούμενη κυβέρνηση που τα έκανε θάλασσα (συνήθως σωστό αυτό γενικά) με λάθη, ατασθαλίες, διασπάθιση δημοσίου χρήματος και άλλα σκάνδαλα. Όμως αποκρύβουν ευλαβώς την αλήθεια για τα δικά τους αμαρτήματα: υποκρίνονται πως είναι σταθερά θεμέλια ηθικής που εργάζονται για το καλό του έθνους ενώ το μόνο που πράγματι τους νοιάζει είναι να μη χάσουν την έδρα και τα προνόμιά τους· προσποιούνται πως γνωρίζουν να κυβερνούν ενώ εξαντλούν αυτή τη “γνώση” σε ρουσφέτια, σε υποταγή στην κομματική γραμμή και σε λογύδρια ως επί το πλείστον κενά σημασίας αλλά πλήρη ξύλινης συνθηματολογίας.
(Υπάρχουν λιγοστές, δυστυχώς, εξαιρέσεις όπως η κ. Φ. Πιπιλή η οποία δεν διστάζει να επικρίνει και το δικό της κόμμα που βούλιαξε σε βάλτους σύγχυσης και αλαζονείας.)
Ούτε μια φορά δεν μας εξήγησαν οι χαριτωμένοι υπουργοί μας την απλή αλήθεια γιατί δεν ενήργησαν ευθύς εξαρχής μειώνοντας το κράτος και τις δυσβάσταχτες δαπάνες του, όπως είχε προτείνει τότε (και επανειλημμένα) η Τρόικα. Ούτε μια φορά.
Και τώρα τρέχουν και δεν προλαβαίνουν.
Και υπουργοί, βουλευτές, συνδικαλιστές ξεφωνίζουν “Φταίει η Τρόικα”.
Αυτό είναι το ήθος τους – άγνοια, κλοπή, ψεύδος και ανευθυνότητα.
4.Ηθικές παραινέσεις από τον κ. Βενιζέλο και άλλα μέλη αυτής της ανερμάτιστης παραπαίουσας κυβέρνησης δεν μας χρειάζονται. Αυτό που ζητάμε είναι να μας εξηγήσουν επιτέλους καθαρά γιατί δεν πήραν τα αναγκαία μέτρα για τη μείωση του κράτους και των δαπανών του (και οι υπερβάσεις του υπουργείου Εξωτερικών στη §2 λένε πολλά), όπως πρότεινε η Τρόικα επανειλημμένα το τελευταίο ενάμιση έτος.
Αν σήμερα υπάρχει έντονη πίεση και αυξανόμενη εξαθλίωση λόγω των φοροεισπρακτικών μέτρων που αναγκάζονται να επιβάλουν εσπευσμένα, δεν φταίει διόλου ο κοσμάκης τον οποίο εξαπάτησαν και τώρα τον έχουν κλοτσοσκούφι, αλλά οι ίδιοι. Αν η χώρα έχασε την αξιοπιστία της – όποια κι αν είχε – αυτό οφείλεται στην κυβερνητική ολιγωρία, αστοχία, καθυστέρηση και ανευθυνότητα. Ας πληρώσουν αυτοί λοιπόν, δίνοντας το καλό παράδειγμα.
Ας απολυθούν 180 βουλευτές και μεταξύ τους τουλάχιστο 10 υπουργοί. Και ας δημευθεί το συντομότατο η περιουσία υπουργών και κομματαρχών της τελευταίας 25ετίας.
Αυτοί έχουν καταχραστεί την εμπιστοσύνη των μαζών του λαού εκμαυλίζοντας με διορισμούς και παροχές και άλλες ουτοπικές υποσχέσεις.
Στον βαθμό, βέβαια που οι μάζες τούς πίστεψαν και τους ψήφισαν φταίνε κι αυτές. Και σε τελευταία ανάλυση, οι 300 της Βουλής από αυτές τις μάζες βγήκαν, επομένως οι μάζες δεν είναι ολότελα αθώες. Οι ψηφοφόροι σαγηνεύτηκαν από τους απατεώνες διότι μέσα στον καθένα και στην καθεμιά υπάρχει σε αναμονή ο πόθος να κερδίσει κάτι παραπάνω, έστω και εις βάρος των άλλων και της νομιμότητας.
Οι Άγγλοι λένε πως ένα Έθνος έχει την κυβέρνηση που του αξίζει.
Υπάρχει κρίση κοινωνική, πολιτική, οικονομική. Αλλά βασικά και ουσιαστικά η κρίση είναι ηθική. Και το βάθος και το πλάτος της φαίνονται στην αναλγησία της Εκκλησίας και την απροθυμία της να δώσει από την ανυπολόγιστη περιουσία της και των πολιτικών να ομολογήσουν την ευθύνη τους και να σοβαρευτούν κάνοντας ορθά την δουλειά τους.
5.Ποια είναι η λειτουργία της κυβέρνησης; Πώς (θα ’πρεπε να) κυβερνούν οι κυβερνήτες είτε κληρονομικοί είτε εκλεγμένοι;
Δεν νομίζω πως πολλοί ενδιαφέρονται να ερευνήσουν σε βάθος και να ξεφύγουν από τις στερεότυπες ιδέες δημοκρατίας, δεξιάς – αριστεράς, κράτος πρόνοιας, κλπ. Θέλουμε παυσίπονα, χαπάκια με γρήγορη επίδραση.
Πόσοι θα έδιναν πίστη στα λόγια του Πλάτωνα – για τον οποίο είπε ο αμερικανός φιλόσοφος A. Whitehead “Η δυτική φιλοσοφία συνίσταται σε μια σειρά από υποσημειώσεις στον Πλάτωνα” ; …
Γράφει ο Αθηναίος φιλόσοφος:
Για να μεταβάλει τα ήθη της Πολιτείας, ο κυβερνήτης δεν χρειάζεται ούτε πάρα πολύ χρόνο ούτε πολλή προσπάθεια. Αυτό που χρειάζεται είναι πως ο ίδιος πρέπει πρώτα να προχωρήσει στην κατεύθυνση που θέλει, προτρέποντας τους πολίτες είτε προς τις επιδιώξεις της αρετής είτε προς το αντίθετο. Ο ίδιος πρώτος, με το δικό του παράδειγμα, θα δείξει τη γραμμή δράσης, δίνοντας επαίνους και τιμές στα σωστά πράγματα, μομφή στα αντίθετα και κολάζοντας όποιον δεν πειθαρχεί (Νόμοι 710B).
