Άγγελος Στάγκος
Είναι γνωστές ορισμένες βασικές «πολιτικές» ιδιότητες του Αλ. Τσίπρα. Η ικανότητά του να παρουσιάζει το μαύρο άσπρο και τις αυταπάτες ως γεγονότα, η μεγάλη επιδεξιότητά του στις «κωλοτούμπες», η δυνατότητά του να επικαλείται και να παρουσιάζει το παρελθόν όπως του αρέσει, το απύθμενο θράσος σε συνδυασμό με τον απόλυτο κυνισμό με το οποίο ασκεί την πολιτική, η ευχέρεια με την οποία χρησιμοποιεί τον ρητορικό λόγο. Με αυτές τις ιδιότητες, μεταξύ άλλων, κατάφερε «να πετύχει» στη συγκεκριμένη συγκυρία και τη συγκεκριμένη κοινωνία βέβαια, ενώ πρέπει επίσης αβίαστα να ομολογηθεί ότι η καριέρα του δεν έχει κλείσει ακόμη. Είναι πιθανό να έχει και άλλες επιτυχίες στην πολιτική ζωή του στο μέλλον, καθώς η συγκεκριμένη συγκυρία και η συγκεκριμένη κοινωνία εξακολουθούν να υφίστανται.
Η τελευταία ομιλία του πρωθυπουργού προς τους βουλευτές του είναι απολύτως αντιπροσωπευτική του πολιτικού εαυτού του. Ταυτόχρονα, αποτελεί «οδηγό» τού τι πρόκειται να επακολουθήσει από τώρα και μέχρι τις εκλογές, όποτε αυτές γίνουν. Με απλά λόγια, ο Αλ. Τσίπρας έδωσε τη «γραμμή» στους βουλευτές και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ για τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να αντιμετωπίζουν τους πολιτικούς αντιπάλους τους και ειδικότερα τη Νέα Δημοκρατία. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η «γραμμή» θα εμπλουτιστεί και με νέα στοιχεία στον δρόμο προς τις εκλογές, αλλά προς το παρόν μπορούμε να επισημάνουμε τα εξής:
• Θα χαρακτηρίζονται πάντα απίστευτα σκληρά και αποτυχημένα τα μνημόνια που υπέγραψαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας σε αντιδιαστολή με το πρόγραμμα (όχι μνημόνιο) που υπογράφηκε από την κυβέρνηση Συρανέλ. Θα τονίζεται παράλληλα ότι χάρις στις σκληρές διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης, οι δανειστές έκαναν υποχωρήσεις και γι’ αυτό η τρίτη αξιολόγηση θα κλείσει έγκαιρα και δίχως νέα μέτρα.
• Θα επισημαίνεται συνεχώς ότι η οικονομία βελτιώνεται και η ανάκαμψη εδραιώνεται σε στέρεες βάσεις, όπως δείχνουν (γενικά και αόριστα) οι δείκτες. Αγνοώντας προφανώς την υποχώρηση της χώρας σε διεθνείς πίνακες ανταγωνιστικότητας, τη μείωση των προσδοκιών της ανάπτυξης, ή τα προβλήματα που ανακύπτουν λόγω της κυβερνητικής συμπεριφοράς απέναντι σε επενδυτές (Σκουριές, Ελληνικό κ.λπ.).
• Θα συνεχιστεί η άσκηση πελατειακής πολιτικής απέναντι σε συγκεκριμένες συντεχνίες (ταξιτζήδες του Λυμπερόπουλου, κλάδοι του Δημοσίου και άλλοι), μήπως και αλλάξει το κλίμα. Φυσικά, θα δοθεί και φέτος μέρισμα στις πιο αδύνατες και ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, αλλά δίχως να καθοριστεί το πού και το πώς. Πάντως, είναι φανερό ότι η πελατειακή πολιτική θα ασκείται με τρόπο που να δυσκολεύει την άσκηση αντιπολίτευσης.
• Η υμνολογία της Αριστεράς, που αποδεικνύει ότι μπορεί να κυβερνά με επιτυχία και να αναβαθμίζει τη χώρα στο διεθνές στερέωμα, θα είναι ακατάπαυστη. Η ευθύνη της όποιας αποτυχίας θα επιρρίπτεται στους προηγούμενους, όπως ακριβώς κάνει ο Τραμπ.
• Θα «στολίζονται» συνεχώς ως «Μέσα της διαπλοκής» τα μίντια που αρνούνται να είναι όργανα προπαγάνδας της κυβέρνησης και την αντιπολιτεύονται ή την ελέγχουν. Οι ιδιοκτήτες τους θα αποκαλούνται «στυλοβάτες του προηγούμενου καθεστώτος που οδήγησε τη χώρα στη χρεοκοπία».
• Τα κόμματα της αντιπολίτευσης θα κατηγορούνται ότι στηρίζουν τις «καλομαθημένες και καλοθρεμμένες ελίτ» που τα ονόματά τους βρίσκονται σε λίστες και φορολογικούς παραδείσους. Ιδιαίτερα η Ν.Δ. του Κ. Μητσοτάκη θα χαρακτηρίζεται «ακροδεξιά», τον ίδιο και την οικογένειά του θα τον εμπλέκουν φραστικά με «paradise papers», με τη Siemens (ο υιός Κουφοντίνας ακολουθεί ήδη τη γραμμή) και γενικά με διαφθορά.
Κάπως έτσι και με συνεχόμενη ένταση θα περάσει το επόμενο διάστημα, έως τις εκλογές. Ας το έχει υπ’ όψιν της η αντιπολίτευση.
Πηγή: Καθημερινή
