του Πάσχου Μανδραβέλη
Τρεις μήνες μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης από τους ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ όλα είναι χειρότερα στη χώρα. Η αγορά που έδειχνε κάποια σημεία επανάκαμψης τελμάτωσε. Οι προσδοκίες για ανάπτυξη της οικονομίας διαμορφώνονται όλο και πιο χαμηλά· από 2,5% που ήταν η αρχική πρόβλεψη διολίσθησε στο 0,6% και όλοι πιθανολογούν ότι στο τέλος θα υπάρχει αρνητικό πρόσημο.
Κάποιες μεταρρυθμίσεις, που είχαν ξεκινήσει, όχι μόνο τελμάτωσαν αλλά όπως στον χώρο της Παιδείας αντιστρέφονται, με αποτέλεσμα να γυρνάμε στις χειρότερες περιόδους διάλυσης και ανομίας. Το άγος του κομματικού κράτους που σημάδεψε τις κυβερνήσεις Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ πολλαπλασιάστηκε. Φίλοι, συγγενείς, και αποτυχημένοι πολιτευτές στελεχώνουν τη δημόσια διοίκηση, μη έχοντας τις περισσότερες φορές ιδέα για το αντικείμενο που καλούνται να διαχειριστούν. Σε επίπεδο θεσμών η Βουλή γίνεται αρένα με την κ. Ζωή Κωνσταντοπούλου να φέρεται ως ελέω Θεού μονάρχης, ενώ ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μετέχει σε μικροκομματικές συνάξεις της.
Εξω πάμε χειρότερα. Με το προσωπικό και ιδιόμορφο στυλ του κ. Γιάνη Βαρουφάκη η Ελλάδα βρέθηκε τόσο απομονωμένη από τους εταίρους και δανειστές όσο ποτέ. Ο υπουργός Οικονομικών έγινε παρίας στις συνάξεις του Eurogroup. Χθες ο πρωθυπουργός έκανε μια διορθωτική κίνηση, αλλά μένει να δούμε ποια θα είναι τα αποτελέσματά της. Ολες οι χώρες ζητούν από την Ελλάδα να λάβει επειγόντως μέτρα για να αποφύγουμε την κατάρρευση, αλλά οι υπουργοί «διαπραγματεύονται» στα κανάλια πετώντας απερίγραπτης υφής μπαρούφες, αναξιοπρεπή για μια δημοκρατική Πολιτεία υπονοούμενα και φασιστικού τύπου απειλές.
Τα κυβερνητικά στελέχη ζουν στον μικρόκοσμο του καφενείου τους, όπου ανδρώθηκαν πολιτικά. Βλέπουν παντού συνωμοσίες και τέρατα. Ενώ άπαντες προειδοποιούν για το επικείμενο Grexit εκείνοι βλέπουν «συντονισμένες πιέσεις από τους δανειστές να υποχωρήσουν», άσχετα αν οι προειδοποιήσεις προέρχονται από χώρες που δεν μας δανείζουν όπως οι ΗΠΑ ή η Κίνα. Στρατηγικού τύπου αποκρατικοποιήσεις γίνονται μπαλάκι μεταξύ υπουργών· το πρωί ο κ. Γιάννης Δραγασάκης προχωρά από την Κίνα τον διαγωνισμό για τον ΟΛΠ, το μεσημέρι ο κ. Θόδωρος Δρίτσας τον κρατικοποιεί· την ώρα που ο κ. Γιάνης Βαρουφάκης υπόσχεται αποκρατικοποιήσεις στις Βρυξέλλες, ο κ. Παναγιώτης Λαφαζάνης στην Αθήνα διαμηνύει «Νο Πασαράν». Οταν ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη αποφασίζει την εκκένωση του Πανεπιστημίου από 19 (ολογράφως δεκαεννιά) άτομα, η μισή Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με τον εκπρόσωπό της και τη νεολαία του τον καταγγέλλει.
Δυστυχώς η χώρα δεν είναι στα χέρια ενός -κατά Βαρουφάκη- «τσούρμου Αριστερών». Είναι στα χέρια ενός «τσούρμου», που δεν είναι ούτε Αριστερό ούτε Δεξιό. Ενα «Αριστερό τσούρμο», για παράδειγμα, ποτέ δεν θα δέσμευε εν μέσω κρίσης 500 εκατ. ευρώ για μια αχρείαστη και αμφίβολης αποτελεσματικότητας στρατιωτική προμήθεια. Το μόνο που εκπέμπουν τα κυβερνητικά στελέχη είναι ένας εύπεπτος εθνικολαϊκισμός, που έγινε καταφανής στα πανηγύρια που έστησαν έπειτα από μια ακριβή παρέλαση από κοινού στο Σύνταγμα η κ. Ρένα Δούρου (ΣΥΡΙΖΑ) και ο κ. Πάνος Καμμένος (ΑΝΕΛ). Αυτόν τον εθνικολαϊκισμό, που δηλητηριάζει την ψυχή των πολιτών, θα τον βρει μπροστά της με πιο απεχθή χαρακτηριστικά ολόκληρη η ελληνική κοινωνία.
Πηγή: Καθημερινή
