από τον Παρατηρητή
Μεγάλο Σάββατο και διαβάζω στο vigla το άρθρο του Κ. Ζούλα «Η Ζωή με τους… ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ» με την κα Πρόεδρο να μας άγριο-κοιτάει και με πιάνει ένας ενθουσιασμός που βλέπω μία καθαρότερη αποτύπωση αυτών που προσπάθησα να εκφράσω στο «Χαλάρωση». Και στην συνέχεια διαβάζω το «Αυτοί οι καινούργιοι ξεπερνάνε κάθε φαντασία..» του Αντώνη Καρακούση. Θαυμάσια! Και μετά ξαναδιαβάζω το «Θα ωριμάσει το αγόρι;» του Νικόδημου και βρίσκω τον ενθουσιασμό μου να εναλλάσσεται με προβληματισμό γιατί οι θέσεις του άρθρου αυτού είναι αντικειμενικές, δεν είναι απλώς προσωπικές απόψεις. Πόσο άραγε θα κρατήσει αυτό; Τι ζημιές θα γίνουν μέχρι να μαζευτούν και ποιος θα τους μαζέψει;
Και ώ του θαύματος χτυπάει το τηλέφωνο και είναι φίλος πολύ αγαπητός, για να μου σχολιάζει το «Χαλάρωση». “Συμφωνώ σε πολλά, μου λέει, αλλά ξέρεις εγώ την βρίσκω με τον ΣΥΡΙΖΑ…” Άφωνος εγώ! “Εσύ;” τον ρωτάω; (Ο άνθρωπος είναι γνωστός για τις παραδοσιακές «συντηρητικές» του καταβολές). “Ναι εγώ τον Αλέξη τον βρίσκω παλικάρι που πάει έξω και διεκδικεί και ορθώνει το ανάστημα μας και δεν είναι σαν τους υποτακτικούς Σαμαρο-Βενιζέλους της Ευρω-υπόκλισης… Ανοίγει νέους ορίζοντες, όχι πλέον στο κλείσιμο και τους Ευρω-περιορισμούς ….(Μέγας είσαι Κύριε, μέρες που είναι…Λες και ξεχάσαμε την πολιτική του Βλαδίμηρου με την Κύπρο…!).
“Ναι ρε συ –του λέω- αλλά μέσα τι γίνεται; Συμφωνείς με όλα αυτά;” Η σκέψη μου ήταν στο «Θα ωριμάσει το αγόρι;». “Όχι μου απαντάει, μέσα είναι …..(εννοώντας ότι κανείς καταλαβαίνει). Η κατάσταση στο εσωτερικό δεν ελέγχεται και ο Θεός να βάλει το χέρι του. Να ξέρεις ότι όλο και πιο συχνά ακούω κόσμο ν’ αναπολεί την χούντα και τον Μεταξά. Ο Μεταξάς έφτιαξε το ΙΚΑ, έφτιαξε υποδομές στη χώρα, η χούντα δεν μας άφησε χρέη…” Στο σημείο αυτό παραδόθηκα “Τη χούντα και τον Μεταξά;” του λέω “Είναι ποτέ δυνατόν;” Κι αφού είπαμε και κάνα-δυο άλλα θέματα, ευχηθήκαμε ο ένας στον άλλο Καλό Πάσχα και κλείσαμε.
Οι σκέψεις όμως που ακολούθησαν μου έφεραν μελαγχολία γιατί μπορεί να μοιάζουν science fiction, αλλά την λογική τους την έχουν. Τόσα χρόνια στην χώρα επικρατούσε δικομματισμός ο οποίος μάλιστα μας κληρονομήθηκε μετά από μια τριακονταετία σφιχτής διακυβέρνησης από την δεξιά. Αυτόν το νέο αέρα του σοσιαλισμού εξέφρασε το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου, που σε συνδυασμό με τις παροχές στον κομματικό μηχανισμό τον στήριξαν στην εξουσία. Όμως όπως τελικά φάνηκε και σήμερα κατηγορείται από όλους, είναι ότι το ΠΑΣΟΚ εφήρμοσε μια εναλλακτική δεξιά πολιτική. Πολύ σωστά. Όπως έλεγα και με τον πατέρα μου πίσω στο 1986, εγώ -σε αντίθεση με εκείνον που τα βίωσε από την «επάρατη Δεξιά»- έφαγα ξύλο από τα ΜΑΤ του ΠΑΣΟΚ, έχασα την δουλειά μου από την πολιτική Σημίτη (αφού απολυθήκαμε 40 εργαζόμενοι από ένα εργοστάσιο, ύστερα από 60 ημέρες απεργία για την κατάργηση της ΑΤΑ, απεργία που ηλιθιωδώς πίεσε να φτάσει στα άκρα το ΕΚΑ και θυσίασε ένα πολύ καλά οργανωμένο σωματείο, που είχε εκεί) και τα κομματικά ρουσφέτια που ζούσα στην σχολή μου, επώνυμα και μη, έδιναν και έπαιρναν. Αυτά όμως σήμερα τα βλέπουμε να επαναλαμβάνονται δυστυχώς και σε μια μορφή μπάχαλου κάτι στο οποίο έχει ειδικότητα ο ΣΥΡΙΖΑ. Συνεπώς η ταλάντωση του δικομματισμού της εξουσίας μεγάλωσε, δηλ έχει απλώσει σε αριστερότερες περιοχές του πολιτικού φάσματος, που σημαίνει ότι λογικά θα επεκταθεί και σε δεξιότερες, αφού αυτά είναι θέματα που υπακούουν στους φυσικούς νόμους και είναι υπεράνω των ελέγχων των κομμάτων.
Για όποιον δεν κατάλαβε, πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι, όπως ακριβώς ο ΣΥΡΙΖΑ μετακινήθηκε από το 5% στο 37%, έτσι αύριο το πρωί να το κάνει κι ένα κόμμα σαν την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ας πούμε; Δηλ. πώς το κάνει η Marine Le Pen και το Εθνικό Μέτωπο στην Γαλλία; Ήδη εγώ προσωπικά γνωρίζω κάμποσο κόσμο με επιχειρηματολογία να ψηφίζει ήδη ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ. Όσοι νομίζουν ότι Χ.Α. ψηφίζουν μόνο κάτι τραμπούκοι με ξυρισμένα κεφάλια και ρούχα παραλλαγής, πλανώνται «πλάνην οικτράν». Πόσοι άραγε από το εκλογικό σώμα θα μετακινηθούν προς τα εκεί, αν συνεχίσει ο ΣΥΡΙΖΑ την κρατική ανοχή στους βαρυποινίτες, στους μετανάστες και σε τόσα θέματα που ερεθίζουν το εκλογικό σώμα και αλοίφουν βούτυρο στο ψωμί της Άκρας Δεξιάς; H λαϊκή βούληση πηγαινοέρχεται ας μην το ξεχνάμε αυτό και όσο ο Αλέξης Τσίπρας επιμένει στις ιδέες του, το «Ωσαννά» της Κυριακής των Βαίων θα γίνει «άρον-άρον Σταύρωσον αυτόν». Έτσι μέρες που είναι, θυμόμαστε και αυτά.
Η ταλάντωση όμως αυξάνεται…
