Πολλοί θέλουν να ξέρουν το οριστικό ή απόλυτο νόημα της ζωής. Και μάλιστα σε μία σύντομη πρόταση. Τέτοια ερώτηση ή απαίτηση θα εκμαιεύσει πολλές διαφορετικές απαντήσεις. Μα η μόνη ορθή απάντηση είναι σιωπή – όσο το δυνατό βαθύτερη.
Γιατί υπάρχουν αμέτρητα άστρα στον ουρανό;
Γιατί ανθίζει το τριαντάφυλλο;
Μπορούμε να πούμε «Δεν ξέρω» ή «Δεν μπορούμε να ξέρουμε». Ή μία πιο ολοκληρωμένη φιλοσοφική διατύπωση: «Είναι η Βούληση της Νοημοσύνης που καθοδηγεί τ’ αμέτρητα μοτίβα στο απέραντο σύμπαν που αναπτύσσεται και διευρύνεται γύρω μας».
Γιατί; Ρωτάμε για μύρια πράγματα, και τελικά «γιατί υπάρχω εγώ εδώ τώρα;»
Γιατί να υπάρχει το σύμπαν με την άπειρη ποικιλομορφία του;
Μερικοί λένε «Δεν ξέρω». Άλλοι «Μυστήριες οι επιθυμίες του Υψίστου». Άλλοι – «Είναι παιχνίδι χαράς και αγάπης».
Υπάρχουν άπειρες μορφές με την ύλη τους, το χρώμα τους, την κίνησή τους, τη γένεση και την εξαφάνισή τους.
Υπάρχει και η επίγνωση που τις βλέπει και τις στοχάζεται στον βαθμό που θέλει. Η δική σου, η δική μου επίγνωση. Η επίγνωση των τρισεκατομμυρίων ανθρώπων…
Όταν η νόηση επικεντρώνεται στις μορφές και αλλαγές τους είναι χαμένη στο παιχνίδι, στο ατελεύτητο θέατρο που δεν έχει το ίδιο αρχή και τέλος. Το αρχίνημά του δεν είναι στο ίδιο επίπεδο με την αναπτυσσόμενη μορφή του, όπως το ξεκίνημα της αμυγδαλιάς δεν είναι το χώμα, ούτε το αμύγδαλο στο χώμα, ούτε το DNA μέσα στο αμύγδαλο, μα η αόρατη δύναμη που κυβερνά το DNA στο αμύγδαλο και στο χώμα.
Η αντίληψη μέσω των αισθήσεων είναι μορφές με τη γένεση, την ύλη, το χρώμα, την κίνηση και την εξαφάνισή τους, στο θέατρο που δεν έχει αρχή και τέλος.
Είναι παράξενο αυτό το παιχνίδι. Όπως το πουλί που φτερουγίζει στον αέρα της οθόνης μπροστά σου μα ποτέ δεν φεύγει από την οθόνη. Όπως η φωτιά που πυρπολεί μία πολυκατοικία ή μία ζούγκλα στην οθόνη, μα δεν καίει την οθόνη.
Μένεις με τις μορφές, το πουλί, τη φωτιά, τη ζωή, τον θάνατο, τις χαρές του έρωτα – κι εμπειράσαι χαρά και θλίψη, αγωνία και ανακούφιση, επιτυχία και αποτυχία και πεθαίνεις.
Όταν η νόηση δεν χάνεται στις μορφές και μένει με την επίγνωση, τότε υπάρχει ύπαρξη απλή δίχως αρχίνημα και τέλος, ύπαρξη άχρονη και αμετάβλητη.
Αυτή η επίγνωση, νοημοσύνη και ύπαρξη απλή, δεν έχει επιθυμίες ή απέχθειες ή άλλες ιδιότητες. Θέαση μόνη.
Εκείνο είσαι! Λέει το φιλοσοφικό σύστημα vedānta.
Εκείνο μόνο ξεφεύγει από τα απλωμένα δίχτυα του θανάτου.
Εκείνο δεν ρωτά, δεν ψάχνει για νόημα.
