«Στην αρχή όλο αυτό το σύμπαν ήταν σκοτάδι: ούτε ήλιος ούτε φεγγάρι έφεγγε.
Κι έγινε χαραυγή απαλή – σαν νύχτα με φεγγάρι.
Ήταν ο Υάγια (Yaya), o Μεγάλος Πατέρας Θεός. Αυτός ήταν πριν το σκοτάδι, ήταν και το σκοτάδι και η χαραυγή.
Εκείνος, ο Πατέρας όλων μας, δημιούργησε τον άνθρωπο πλάθοντας χώμα και με το χώμα τη μορφή του. Έπλασε πολλούς ανθρώπους.
Για να έχουν ύπαρξη όλα τα όντα έπλασε ο Υάγια πηλό και από τον πηλό τους ρούνα (runa) που ήταν άνθρωποι.
Όρθιους τους έπλασε και στα κεφάλια τους επάνω φύσηξε την πνοή του. Έτσι έγιναν ζωντανά πλάσματα με νοημοσύνη.
Ο άνθρωπος, λοιπόν, που φτιάχτηκε από τον Πατέρα μας Θεό με αυτόν τον τρόπο, ζούσε, περπατούσε, σκεφτόταν και μπορούσε να εκφράσει τις σκέψεις του μιλώντας.
Τότε όμως παρουσιάστηκε και ο soupay, o διάβολος, που προσπάθησε να μιμηθεί τον Θεό. Πήρε και αυτός χώμα και πάσκισε να το αναπλάσει και να του δώσει ζωή.
Αλλά αντί για ρούνα έφτιαξε το γουαγγάνα (= νοτιο-αμερικανικό αγριογούρουνο). Όσο και αν προσπάθησε πάλι και πάλι δεν μπορούσε να δημιουργήσει ρούνα, μόνο τ’ αγριογούρουνα.
Όταν τελείωσε αυτή η δημιουργία, ο Πατέρας Υάγια πάλι παίρνει πηλό. Μα τώρα λέει στον γιο του να δημιουργήσει. Και ο γιος δημιουργεί τόσους και τόσους ανθρώπους με ζωή και νοημοσύνη που μπορούν να κινούνται και να μιλούν.»
Ο μύθος είναι από την παράδοση φυλών που ζουν στις όχθες του ποταμού Napo ο οποίος περνά μέσα από το Εκουαδόρ και το Περού και αφού απορροφήσει άλλους παραπόταμους χύνεται στον Αμαζόνιο.
Στις περισσότερες φυλές επικρατεί η αντίληψη πως πρώτα πλάστηκαν τα φυτά και τα ζώα και μετά οι άνθρωποι. Μ’ άλλες υιοθέτησαν την άλλη εκδοχή και πολλές ιστορίες (όπως το πώς εμφανίστηκαν τα φίδια) λένε πως τα ζώα προήλθαν από ανθρώπους!
Εκτός από τον Γιο του Υάγια υπάρχουν και άλλες υπεράνθρωπες μορφές όπως οι Απουστούλου (Apu-stulu), οι ημίθεοι και, βέβαια, οι Σουπάι, διαβολικά πνεύματα – που συμβάλλουν στη δημιουργία.
Στους περισσότερους μύθους συναντάμε έναν έντονο ανταγωνισμό μεταξύ ανθρώπων, ζώων, πνευμάτων καλόβουλων και κακόβουλων και νεκρών, και ο άνθρωπος πρέπει ν’ αντιμετωπίσει επαναληπτικά τον κίνδυνο αφανισμού.
