Τι είναι «κίνητρο»;
Γράφω για το θέμα γιατί είναι προφανές πως πολλοί – και μάλιστα διανοούμενοι – φαίνεται να μην ξέρουν. Διότι το να προσπαθείς να βρεις κίνητρα είναι δύσκολη υπόθεση, πιο δύσκολη από τις εξερευνήσεις του 19ου αιώνα στην τότε σκοτεινή καρδιά της Αφρικής και του Αμαζονίου.
Πολλοί τσιπριστές καταπιάστηκαν με τα κίνητρα του Κούλογλου όταν αυτός τόλμησε να γράψει στην ιστοσελίδα του πως στη ΔΕΘ τον Σεπτέμβριο 2021 (ναι, πέρασε πολύς καιρός, μα τα μυαλά τους δεν άλλαξαν), ο Μητσοτάκης ήταν ισόπαλος με τον Τσίπρα και δήλωνε ακόμα πως σε μια «προοδευτική» κυβέρνηση [συνασπισμού] πιθανόν ο Τσίπρας (άχαστος) να έχανε και να μη γινόταν πρωθυπουργός. Όλοι όσοι εκφράστηκαν εκδήλωναν πυρ και μανία. Το κομματικό ιερατείο εξοργίστηκε – και τον ανάγκασε να κάνει μια στροφή 180 μοιρών (όχι 360 όπως ο Τσίπρας) για να δηλώσει κάτι αντίθετο και την απόλυτη πίστη του στον καθαγιασμένο ηγέτη, κ. Τσίπρα.
Ο βρετανοπρεπής Τσακαλώτος είπε κάτι μουρμουριστά για σταλινισμό – ας μη μας εκπλήσσουν τα Ελληνικά του.
Μα ο Τζανακόπουλος δήλωσε «Δεν μπορώ να κατανοήσω τη σκοπιμότητα της κίνησης [του Κούλογλου].» (Μην απορείτε όμως: κάπου στα παρασκήνια πρέπει να κρύβεται η CIA ή κάποια άλλη ΚΥΠ – έστω κι αν δεν ονομάστηκε).
Και πώς μπορεί να κατανοήσει οποιαδήποτε σκοπιμότητα ένας Γεν. Γραμματέας ενός αναρχοαριστερού, σταλινικού κόμματος; Μόνο με έναν τρόπο: η σκοπιμότητα ενέχει δολιότητα, συνωμοσία κατά του κόμματος και του αρχηγού!
Όταν ψάχνεις για κίνητρα ή σκοπιμότητες, αποφεύγεις να κοιτάξεις πόσο στραβή είναι η πορεία σου. Έτσι λειτουργούσαν πάντα οι παρανοϊκοί παρωπιδοφόροι της ένδοξης Αναρχοαριστεράς. Ο Μίκης ήταν καλό πιστό παιδί όσο έφερνε με τα τραγούδια του νεολαίους πιο κοντά (μα και μέσα) στην Αναρχοαριστερά. Μετά έγινε προδότης όταν άρχισε να προωθεί τη συμφιλίωση, συναίνεση κι ενωτικότητα. Και μετά έγινε άγιος και αυτός του ΚΚ και όλων των αναρχοαριστερών. Ο δε Πλουμπίδης, πολύ νωρίτερα, κατηγορήθηκε (1954) πως πρόδινε τον αγώνα (έτσι διέδιδε το ΚΚΕ μέσω του Ραδιοφώνου της Μόσχας!) μεταφερμένος στην Αμερική, ενώ ο άνθρωπος πέθαινε εκτελεσμένος – με το τραγούδι της Διεθνούς στα χείλη!
Πώς και δεν κατηγόρησαν τον Κούλογλου ως πράκτορα της Μέρκελ ή των σκοτεινών ραδιουργιών της Φον ντερ Λάιεν;
Χρειαζόταν όλη αυτή η αναστάτωση; Τι έψαχναν δήθεν για κίνητρα και σκοπιμότητες; Αφού ήξεραν πολύ καλά τον σύντροφο Κούλογλου. Ο ευρωβουλευτής όχι μόνο δεν κατηγορήθηκε για πράκτορας, προδότης ή έστω ταραξίας, μα με την έρευνα σε κίνητρα και σκοπιμότητες κατάλαβε ότι παρατράβηξε το σκοινί της ανεξαρτησίας του. Τι να την κάνει όταν έχει έναν τόσο ικανό και υπεύθυνο ηγέτη κι ένα κόμμα τόσο στοργικό;… Έτσι δήλωσε μετάνοια, εκφράζοντας τις δυο τσιπρικές αρετές της αναλήθειας και ανεντιμότητας. Το ότι το απαίτησαν οι αρχιερείς του κόμματος δεν σημαίνει και πάρα πολλά. Έτσι είναι πλέον οι αναρχοαριστεροί.
Η ασυναρτησία και ακαταστασία τους ανεπίδεκτη βελτίωσης.
