Γιάννης Πρετεντέρης
Η πασαρέλα της ΔΕΘ ολοκληρώθηκε με ανάμεικτες επιδόσεις των διαγωνιζομένων και η πολιτική μπήκε για τα καλά στη νέα σεζόν.
Πώς; Οπως είχε ολοκληρώσει την προηγούμενη.
Το κατέγραψαν έξι διαφορετικές εταιρείες (GPO, Interview, Opinion Poll, Alco, MRB, Pulse) σε οκτώ διαφορετικές έρευνες το διάστημα από τις 30 Αυγούστου έως τις 22 Σεπτεμβρίου.
Ακόμη κι αν δεν το λένε όλες με τον ίδιο τρόπο, όλες καταγράφουν το ίδιο συμπέρασμα: τη διάψευση του θερινού αφηγήματος της αντιπολίτευσης.
Τι έλεγε αυτό; Οτι η χώρα καταστρέφεται, ότι η κοινωνία βράζει από οργή, ότι ο Μητσοτάκης υβρίζεται κι αποδοκιμάζεται σε κάθε του βήμα κι ότι η κυβέρνηση είναι σε αποδρομή επειδή καταρρέει.
Τι κατέγραψε μια ολόκληρη φουρνιά δημοσκοπήσεων; Οτι τίποτα από αυτά δεν ισχύει.
Ακόμη κι αν το καλοκαίρι ήταν δύσκολο, ακόμη κι αν υπήρξε έντονη κριτική για τις πυρκαγιές ή τον ανασχηματισμό, το πολιτικό κεφάλαιο του Πρωθυπουργού παραμένει ισχυρό, η σύγκριση με τον αρχηγό της αντιπολίτευσης συντριπτική και το εκλογικό προβάδισμα της ΝΔ πεντακάθαρο.
Κατά μέσο όρο πάνω από 11 μονάδες στην πρόθεση ψήφου και συνεπώς κάτι περισσότερο σε εκλογική προβολή.
Η γενική εικόνα είναι σίγουρα ασυνήθιστη κι ενδεχομένως πρωτοφανής για τα ελληνικά πράγματα. Το έχουμε ξαναπεί: σαν μια παγωμένη εικόνα κυριαρχίας της κυβέρνησης και του Πρωθυπουργού.
Η κυριαρχία αυτή έχει ερμηνευτεί με πολλούς τρόπους, ενδεχομένως να έχει και πολλές ερμηνείες. Το ουσιαστικό ερώτημα όμως είναι για ποιον λόγο αποδεικνύεται τόσο συχνά εκτός πραγματικότητας το αφήγημα της αντιπολίτευσης.
Νομίζω ότι πάσχει σε δύο επίπεδα.
Πρώτον, στο επίπεδο της ερμηνείας των γεγονότων. Κανένας λογικός άνθρωπος δεν περίμενε ότι μια ισχυρή πολιτική πλειοψηφία θα κλονιστεί από πυρκαγιές ή επειδή δεν υπουργοποιήθηκε ο ναύαρχος Αποστολάκης.
Και κανένας κανονικός συνάνθρωπός του δεν θα μετέφραζε τα υβρεολόγια πέντε-δέκα αληταράδων ως κοινωνική αποδοκιμασία του Πρωθυπουργού.
Δεύτερον, στο επίπεδο της ερμηνείας της κυβέρνησης. Είναι καταφανές ότι είκοσι επτά μήνες μετά τις εκλογές η αντιπολίτευση αδυνατεί ακόμη να ερμηνεύσει την κυριαρχία του Μητσοτάκη και κυρίως την αντοχή της.
Της είναι ενδεχομένως τόσο ξένος και τόσο απεχθής σαν πρότυπο που δεν μπορεί να καταλάβει πώς και γιατί η πλειονότητα τον αξιολογεί διαφορετικά.
Ετσι είτε έχει εφεύρει τον ανόητο μύθο των «εξαγορασμένων ΜΜΕ» που «τον προστατεύουν».
Είτε βυθίζεται σε έναν νοσηρό φανατισμό που δεν της επιτρέπει να κατανοήσει ψύχραιμα την πραγματικότητα.
Με άλλα λόγια, ακόμη κι αν η αντιπολίτευση παρεξήγησε τα πράγματα, εξήγηση δεν δόθηκε.
Αλλά αν δεν διαγνώσεις σωστά μια διαμορφωμένη κατάσταση (διαμορφωμένη μάλιστα εδώ και καιρό…) πολύ δύσκολα θα την αλλάξεις.
Τόσο τους κόβει, θα μου πείτε. Δεν είναι έτσι.
Διότι μπορεί η εύρυθμη λειτουργία της δημοκρατίας να εξαρτάται πρωτίστως από την εκάστοτε κυβέρνηση, αλλά και ο αντίλογος στην κυβέρνηση είναι συστατικό της ίδιας εύρυθμης λειτουργίας.
Διαφορετικά, η αδυναμία της αντιπολίτευσης καταντάει αδυναμία της δημοκρατίας.
Δεν είναι τυχαίο ότι εκείνο που έμεινε από τη ΔΕΘ είναι «το θεώρημα της γαλοπούλας» που διατύπωσε ο Μητσοτάκης.
Και το οποίο έρχεται λίγες μέρες αργότερα να επιβεβαιωθεί δημοσκοπικά: το 52,9% θεωρεί πως όποτε γίνουν εκλογές θα τις κερδίσει η ΝΔ και μόνο το 13,8% ότι θα τις κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ (MRB, 22/9).
Σαράντα μονάδες διαφορά!
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ
– – –
Όλα τα σχόλια των αναγνωστών είναι ευπρόσδεκτα, εφόσον δεν χρησιμοποιούν προσβλητικούς ή υβριστικούς χαρακτηρισμούς. Επίσης σχόλια στα οποία έχει επιλεγεί η “Υποβολή ως Ανώνυμος/η – Unknown” δεν θα δημοσιεύονται. Μπορείτε να επιλέξετε να υποβάλετε ένα σχόλιο είτε με το προφίλ σας στο Google (1η επιλογή), είτε το όνομά σας ή κάποιο ψευδώνυμο (2η επιλογή: “Όνομα/URL“), συμπληρώνοντας μόνο το πεδίο “Όνομα” (όνομα ή ψευδώνυμο της αρεσκείας σας). Όλα τα σχόλια πριν τη δημοσίευσή τους πρέπει να εγκριθούν από τον Διαχειριστή (comment moderation), γι’ αυτό πιθανόν να υπάρξει μια μικρή καθυστέρηση.
