Οι βουλευτές των κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση δεν συμβάλλουν –με ορισμένες τιμητικές εξαιρέσεις– στη γεφύρωση του χάσματος που χωρίζει την πολιτική τάξη από την κοινή γνώμη.
Ενέκριναν τον προϋπολογισμό της Βουλής για το 2012 αποφεύγοντας τον άμεσο και δραστικό περιορισμό των προνομίων τους. Παραμένει το προκλητικό συνταξιοδοτικό καθεστώς που εξασφαλίζει υπέρογκες συντάξεις στους βουλευτές με μία πλήρη θητεία. Θα μπορούσαν, εάν τους ενδιέφεραν τα δημόσια οικονομικά και το λειτούργημα που ασκούν, να περιοριστούν στην επαγγελματική τους σύνταξη, ανάλογα με τον επαγγελματικό κλάδο από τον οποίο προέρχεται ο καθένας, με βάση την πρόταση που έχει διατυπώσει το ΚΚΕ.
Προκλητικές σπατάλες
Μόνο η αλλαγή του συνταξιοδοτικού καθεστώτος των βουλευτών θα μπορούσε να εξοικονομήσει πολλές δεκάδες εκατομμύρια ευρώ το χρόνο.
Οι βουλετές προστατεύουν τα φορολογικά τους προνόμια σε συνθήκες φορολογικής ισοπέδωσης των εργαζομένων και των οικογενειών τους. Δεν φορολογείται το σύνολο του εισοδήματός τους, δεν φορολογούνται τα επιδόματα για την αυτονόητη συμμετοχή τους στις κοινοβουλευτικές επιτροπές, δεν φορολογείται η δωρεάν χρήση πολυτελούς αυτοκινήτου. Παραμένουν μία αφορολόγητη κάστα σε συνθήκες υπερφορολόγησης του λαού και των επιχειρήσεων. Το εκπληκτικό είναι ότι οι βουλευτές διατηρούν τα εισοδηματικά, φορολογικά, ασφαλιστικά, συνταξιοδοτικά προνόμια τα οποία είχαν ψηφίσει επικαλούμενοι το ασυμβίβαστο μεταξύ βουλευτικής ιδιότητας και άσκησης επαγγέλματος, το οποίο στη συνέχεια κατάργησαν. Έχουν τα προνόμια του ασυμβίβαστου χωρίς να υπάρχει το ασυμβίβαστο, και μάλιστα σε συνθήκες φοβερής οικονομικής και κοινωνικής κρίσης.
Με ευθύνη των βουλευτών συντηρείται και ένα πολυτελές σύστημα παρατρεχάμενων που συμπεριλαμβάνει έναν εντελώς άχρηστο τηλεοπτικό σταθμό, έναν τεράστιο αριθμό υπαλλήλων –κατά κανόνα φίλων και συγγενών τους– με εντυπωσιακές αποδοχές και 16 μισθούς το χρόνο και έναν μικρό στρατό αστυνομικών που φρουρούν τη Βουλή παίρνοντας ειδικά επιδόματα που σχεδόν διπλασιάζουν τις αποδοχές τους.
Η Βουλή έχει μετατραπεί διαχρονικά σε “πλυντήριο” διαχειριστικών σκανδάλων με τεράστιο κόστος για το ελληνικό Δημόσιο και τους φορολογούμενους πολίτες και σε νομοθετικό παραγωγό αστρονομικών ελλειμμάτων, που οδήγησαν στην υπερχρέωση και την ουσιαστική πτώχευση της χώρας. Από τη στιγμή που οι βουλευτές αποδεικνύονται αμετανόητοι, περιορίζονται οι πιθανότητες για μια στοιχειωδώς αποτελεσματική διαχείριση της κρίσης.
Αυτό το έλλειμμα πολιτικής βούλησης για την εξυγίανση των δημόσιων οικονομικών οδηγεί σε εκρηκτικές καταστάσεις. Έχουμε φτάσει στο σημείο να μειώνονται δραστικά οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων και οι συντάξεις και να αυξάνονται παράλληλα οι δημόσιες δαπάνες και το δημοσιονομικό έλλειμμα. Η επικράτηση της συντεχνιακής λογικής μεταξύ των βουλευτών μάς προετοιμάζει για νέες θυσίες χωρίς ελπίδα. Αντί να δίνουν το καλό πολιτικό παράδειγμα στον δοκιμαζόμενο λαό, επιμένουν στις πρακτικές που μας οδήγησαν στη σημερινή κατάσταση.